9. Hukuk Dairesi 2017/17804 E. , 2020/13865 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/17804 E. , 2020/13865 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 19.09.2008 tarihinde operatör çalışmaya başladığını, bu çalışmanın 27/10/2015 tarihine kadar devam ettiğini, müvekilinin en son aldığı aylık net ücretin 1.800,00 TL olduğunu, müvekkilinin davalı iş yerinde 08:00-16:30 saatleri arasında çalıştığını, ayrıca fazla mesai yaptığını, dini ve milli bayramlarda izin kullanmadığını, ayrıca yıllık izinlerini hiç kullanmadığını, gün içerisinde 30 dakika yemek molası verdiğini, müvekkilinin iş akdinin malulen emekli olması sebebiyle feshedilmesine rağmen yasal alacaklarının ödenmediğini, yasal alacaklarının ödenmesi için noter aracılığı ile ihtarname çekildiğini, iddia ederek kıdem tazminatı, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, açılan davayı kabul etmediklerini, davacının tüm izin haklarını kullandığını, müvekkili iş yerinde üç vardiya şeklinde çalışıldığından fazla çalışma yapılmadığını, davacının kıdem tazminatı ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava kısmi dava olarak açılmıştır. Bu bakımdan süresinde ileri sürülen zamanaşımı def' inin değerlendirilmesi gerekirken, zamanaşımı def' ine değer verilmeden karar verilmesi hatalıdır.
3-Davacı vekili, dava dilekçesinde davacı işçinin yedi yıllık hizmet süresinde hiç yıllık izin kullanamadığını iddia etmiştir. Belge ibraz edilemediği için davacının hiç yıllık izin kullanmadığı kabul edilerek bilirkişi tarafından hesaplama yapılmış ve mahkemece de bu bilirkişi raporuna göre yıllık izin ücreti alacağı kabul edilmiştir. Bu konuda dava dilekçesinde ileri sürülen beyan ve davacının çalışma süresi boyunca hiç yıllık izin kullanmamasının hayatın olağan akışına ters olduğu hususları birlikte değerlendirildiğinde, mahkemece, davacının davayı somutlaştırma yükü (HMK m.194), hakimin de davayı aydınlatma yükümlülüğü (HMK m. 31) bulunduğu göz önüne alınarak bilirkişi raporuna itiraz dilekçesi ekinde sunulan yıllık izin defteri örneği davacıya gösterilerek bu imzaların kendisine ait olup olmadığı ve ne kadar izin kullandığı açıklattırılıp davacının beyanı alındıktan sonra, tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar verilmesi gerekmektedir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28/10/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.