9. Hukuk Dairesi 2016/25565 E. , 2020/11131 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/25565 E. , 2020/11131 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01/06/1995 tarihinde davalı ... Nakliyat şirketinde yurt dışına sefer yapan uzun yol Tır Şoförü olarak işe başladığını, diğer davalının inşaat işyerlerinde sigortalı olarak gösterildiğini ancak hizmetinin kesintisiz olarak ... Nakliyat firmasında geçtiğini, asgari ücret ve asgari ücrete ek sefer primi ile çalıştığını, 2007 yılında emekli olduğunu, emeklilikten sonra da çalışmasına devam ettiğini, alacaklarının ödenmemesi nedeniyle 15/03/2009 tarihinde iş akdini feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ulusal bayram genel tatil, asgari geçim indirimi, eksik ödenen aylık sabit ücret ve sefer primlerinin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, yetki itirazında bulunduklarını ve yetkinin Mersin İş Mahkemelerinde olduğunu, ücret alacağının zamanaşımına uğradığını, davacının kendi isteği ile istifa dilekçesi vererek işten ayrıldığını, dava dilekçesindeki iddiaların gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacının kıdem tazminatına hak kazanıp kazanamayacağı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
1475 sayılı Yasanın 14/2 maddesi, işçinin aynı işverene bağlı olarak bir ya da değişik işyerlerinde çalıştığı sürelerin kıdem hesabı yönünden birleştirileceğini hükme bağlamıştır. O halde kıdem tazminatına hak kazanmaya dair bir yıllık sürenin hesabında, işçinin daha önceki fasılalı çalışmaları dikkate alınır. Bununla birlikte, her bir fesih şeklinin kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde gerçekleşmesi, hizmet birleştirmesi için şarttır. İşçinin önceki çalışmaları sebebiyle kıdem tazminatı ödenmişse, aynı dönem için iki defa kıdem tazminatı ödenemeyeceğinden, tasfiye edilen dönemin kıdem tazminatı hesabında dikkate alınması mümkün olmaz. Yine, istifa etmek suretiyle işyerinden ayrılan işçi kıdem tazminatına hak kazanmayacağından, istifa yoluyla sona eren önceki dönem çalışmaları kıdem tazminatı hesabında dikkate alınmaz. Ancak aynı işverene ait bir ya da değişik işyerlerinde çalışılan süre için kıdem tazminatı ödenmemişse, bu süre aynı işverende geçen sonraki hizmet süresine eklenerek son ücret üzerinden kıdem tazminatı hesaplanmalıdır. Zamanaşımı definin ileri sürülmesi halinde, önceki çalışma sonrasında ara verilen dönem on yılı aşmışsa önceki hizmet bakımından kıdem tazminatı hesaplanması mümkün olmaz.
Somut uyuşmazlıkta, davacı işçi, davalı işyerinde çalışırken emekli olduğunu ancak çalışmaya devam ettiğini, iş sözleşmesini alacaklarının ödenmemesi sebebiyle haklı neden ile feshettiğini iddia etmiş, davalı işveren ise davacının emekli olarak işten ayrıldığı dönemde hak kazanmış olduğu tüm alacakların kendisine ödendiğini, uzun yıllar sonra davacının tekrar işe girdiğini ve yeni kurulan iş sözleşmesini de davacının kendi isteği ile istifa dilekçesi vererek ve özel nedenlerle işten ayrıldığını belirterek feshettiğini savunmuştur. Mahkemece davacının emeklilik nedeniyle iş sözlemesinin sona erdiği, ilk dönem için kıdem tazminatının ödendiği, bu dönemin tasfiye edildiği, emeklilik sonrası başlayan yeni dönem için ise davacının özel nedenlerle istifa ettiğini bildirerek işten ayrıldığı, kendi isteğiyle işten ayrılan davacının dava dilekçesinde ileri sürdüğü fesih nedenlerini destekler yazılı bir feshi bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğine göre, davacının davalıya ait işyerinde 01.04.1996-01.05.1999 ve 21.06.2001-14.05.2007 ve 05.02.2008-09.04.2009 tarihleri arası üç dönem fasılalı olarak çalıştığı, 01.04.1996-01.05.1999 ve 21.06.2001-14.05.2007 tarihleri arasındaki çalışmasının emeklilik nedeniyle sona erdiği ve davacıya bu sona erme nedeniyle bir kısım kıdem tazminatı ödemesi yapıldığı, davacının davalı işyerinde 05/02/2008 tarihinde yeni bir iş sözleşmesi çerçevesinde çalışmaya başladığı ve bu çalışmasının da 15.03.2009 tarihinde iş akdini feshettiği tarihe kadar devam ettiği anlaşılmış olup davacının ikinci dönem çalışması “özel nedenler” gerekçesi ile verdiği istifa dilekçesiyle, kendi isteği ile son bulmuş olduğundan kıdem tazminatı gerektirmeyecek şekilde sona ermiş ise de ilk dönem çalışması emeklilik nedeniyle son bulması ve emeklilik nedeniyle son bulan iş akdi nedeniyle kıdem tazminatı ödenmesi gerekmesi karşısında davacının bu dönem için hak edeceği kıdem tazminatı hesaplanarak ve emeklilik nedeniyle yapılan kıdem tazminatı ödemesi düşülürek varsa bakiye kıdem tazminatının hüküm altına alınması gerekirken davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08/10/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.