9. Hukuk Dairesi 2016/22288 E. , 2020/7779 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/22288 E. , 2020/7779 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının16/07/2007-29/08/2013 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığını, işinin arızalara ilişkin çağrıları yanıtlayarak diğer birimlere aktarmak olduğunu, resmi tatiller ile hafta tatili günleri dahil olmak üzere gelen her çağrıyı yanıtlamasına rağmen fazla çalışma ücretinin ödenmediğini, davacının iş sözleşmesini haklı sebeple feshetmek istediğini, ancak işverenin fesih yazısını istifa dilekçesi şeklinde yazdırdığını ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının istifa etmek suretiyle işten ayrıldığını, iş sözleşmesinde fazla çalışma ücreti ile diğer ücretlerin asıl ücrete dahil olduğunun kararlaştırıldığını, ayrıca işyerinde fazla çalışma yapılmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ücretinin hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemizce söz konusu hükümlerin 270 saatle sınırlı olarak geçerli olduğu kabul edilmektedir. İş sözleşmesinde bu tür bir hüküm bulunması halinde, işçinin aylık 22,5 saat, haftalık 5,2 saat fazla çalışma ücretinin işçinin ücreti içinde ödendiği sonucuna varılmalıdır. Sözleşmedeki kuralın geçerli olabilmesi için kararlaştırılan ücretin, asgari ücrete ilave olarak aylık 22,5 saat fazla çalışmanın zamlı kısmını aşacak şekilde belirlenmesi gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, taraflar arasındaki iş sözleşmesinde fazla çalışma ücretinin işçinin aylık ücretine dahil olduğu kararlaştırılmış olup, bu düzenlemenin geçerli olduğu mahkeme tarafından da kabul edilmiştir. Ancak dosya kapsamında iki ayrı bilirkişi raporu bulunmakta olup, mahkemece 19/09/2014 tarihli raporda hesaplanan fazla çalışma ücretinin hüküm altına alındığı anlaşılmakta ise de, anılan rapora itibar edilerek sonuca gidilmesi yerinde değildir. Av. Mithat Mercan tarafından düzenlenen 25/12/2015 tarihli raporda davacının aylık ücret içerisinde ödenen fazla çalışma süresi (22,5 saat) hariç haftalık 10,5 saat fazla çalışma yaptığı belirlenmiş, bu kabul şekline göre hesaplama yapılmıştır. Anılan rapor dosya kapsamına uygun olup, mahkemece 10,5 saat fazla çalışma süresine göre hesaplanan fazla çalışma ücretinin hüküm altına alınması gerekirken, başka bir bilirkişinin fazla çalışma süresini hatalı şekilde 11,5 saat olarak belirlediği seçeneğe göre hüküm kurulması hatalıdır.
Temyiz edilen kararın açıklanan sebeplerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.09.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.