9. Hukuk Dairesi 2017/16187 E. , 2020/4094 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/16187 E. , 2020/4094 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 25.09.2005-29.08.2014 tarihleri arasında davalı iş yerinde çalıştığını, haftanın 5 günü 09:00-18:00 saatleri arasında çalışma olduğunu ancak davacının sürekli 20:30-21:00 saatlerine kadar çalıştığını, sadece son 3 aylık sürede öğle yemekleri için dışarıya çıkabildiğini, bundan önce yemeklerin dahi iş yerinde yendiğini ve yemek süresinin 15 dakikayı aşmadığını, ayda en az 2 Cumartesi günü 09:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını, fazla mesai ücretlerinin hiç ödenmediğini, en son aylık brüt ücretinin 4.750,00 TL olduğunu , davayı belirsiz alacak olarak açtıklarını iddia ederek fazla mesai ücreti alacağının en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zaman aşımı def’inde bulunduklarını, müvekkili bankada fazla mesai ücreti alacak unvanların açıkça belli olduğunu, işletme bankacılığı portföy yönetmeni unvanı ile çalışan davacının bu kapsamda olmadığını, bu nedenle fazla mesai ücreti talep edemeyeceğini, bankanın çalışma saatlerinin 09:00-18:00 saatleri arası olduğunu, esas olanın normal çalışma saatlerinde işin bitirilmesi olduğunu, davacıdan fazla mesai yapması konusunda hiçbir talepte bulunulmaması ve davacının fazla mesai uygulamasına tabi olmadığını zikreden sirkülerden dolayı davacının belirlenen saatler dışında iş yerinde kalmasının fazla mesai niteliğinde olmadığını, iddia edilen çalışma saatlerinin gerçeği de yansıtmadığını, fazla mesaiden bahsedebilmek için işverenin istek ve iradesinin olması gerektiğini, işçinin kendiliğinden iş yerinde kalmasının fazla çalışıldığının kabulünü gerektirmeyeceğini, davacının imzaladığı hizmet sözleşmesi ile fazla mesai dahil tüm çalışma ücretlerinin ücretine dahil olduğuna peşinen muvafakat verdiğini, sözleşme gereği ücretinin yıllık 270 saatlik çalışmayı kapsadığının kabulü gerektiğini, tüm çalışması süresince banka kanalıyla ödenen maaşların davacı tarafından ihtirazı kayıtsız şekilde alındığını, davacının talebinin kabulü varsayımında resmi tatil günlerinin, izinli olduğu günlerin ve eğitimde olduğu günlerin hesaplamadan tenzili ve hakkaniyet indirimi yapılması gerektiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, dava dilekçesinde davalı iş yerinde dilekçede belirtilen saatler arasında çalıştığını ve fazla mesai karşılıklarının ödenmediğini belirterek fazla mesai ücreti talep etmiştir. Yapılan yargılama sonunda Mahkemece “...davacıya fehaş primi ve/veya sompo japan primi (bunlar sigorta poliçeleridir) adı altında tahakkuk edilerek ödendiği anlaşılan toplam 8.147,89 TL’nin ve yine perakende bankacılık primi adı altında ödendiği anlaşılan toplam 9.377,33 TL’nin davacıya ödenmesi gereken 4.381,82 TL fazla mesai ücreti alacağından mahsup edilmesi sonrasında, davacının fazla mesai ücreti alacağı bulunmadığı...” gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi, belgelerden ve Mahkemenin kabulünden, davacının fazla mesai yaptığı ortadadır. Mahkemece kararda belirtilen primlerin fazla mesaiyi karşıladığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş ise de bu düşünüş yerinde değildir. Mahkemenin mahsuba konu ettiği primlerle fazla çalışmanın zamsız kısmının karşılandığı kabul edilmeli ve hesaplama 0,5 kat sayı ile yapılmalıdır.
Mahkemece yapılacak iş, bilirkişi raporu ve özellikle davacı vekilinin 02/12/2015 tarihli rapora itiraz dilekçesindeki somut itirazları karşılayacak şekilde yeni bir bilirkişi raporu alarak sözleşmedeki fazla mesai ücretinin, ücrete dahil olduğu hükmü geçerli kabul edilerek yapılan poliçe sayısı arttıkça prim arttığından hesaplama 0,5 kat sayı ile hesaplanarak makul oranda takdiri indirim yapılarak sonuca gitmektir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.