9. Hukuk Dairesi 2016/13434 E. , 2020/1692 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/13434 E. , 2020/1692 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı karşı davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A) Davacı/Karşı Davalı İsteminin Özeti:
Davacı/karşı davalı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 2007 yılının Ağustos ayında masör uzmanı olarak işe başladığını, yaklaşık 2 yıl sonra hamile kaldığını, yasal hakkı olan hamilelik izni ve süt izninin kullandırılmadığını, zam yapılmadığını, davacı ile çalışmak istemeyen davalının davacıdan işi bırakmasını ve birikmiş yasal haklarını alması için muhasebe birimi tarafından yazdırılacak olan ibraname niteliğindeki istifa dilekçesini yazarak imzalamasını istediğini, davacının da davalı işverene güvenerek imzaladığını ancak vaat edilen ödemelerin yapılmadığını, davacının hafta içi ve Cumartesi günleri 10:00-20:00 saatleri arası, her yıl Şubat ayından Haziran ayına kadar da 2l:30'a kadar çalıştırıldığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, resmi tatillerde aynı şekilde çalıştırıldığını, dini tatillerde Ramazan Bayramında ilk üç gün, Kurban Bayramında da ilk dört gün dışında çalıştırıldığını ancak haklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı/Karşı Davacı Cevabının Özeti:
Davalı/karşı davacı vekili, davacının davalı şirkette 01.11.2007 tarihinde estetisyen olarak çalışmaya başladığını, 12.12.2011 tarihinde sebepsiz olarak vc ihbar öneline uymadan istifa etmek suretiyle işten ayrıldığını, şirkette çalışma saatlerinin haftada 6 gün üzerinden 10:30-19:00 saatleri arasında olduğunu, 1 saat ara dinlenmesi ile çalışma saatinin yasal haftalık 45 saat olduğunu, davacının 12.12.2011 tarihli istifa dilekçesinde ve 13.12.2011 tarihli ibranamesinde var olan fazla mesailerini aldığını ve herhangi bir alacağının bulunmadığını açıkça beyan ettiğini, işyerinde resmi ve dini bayramlarda çalışılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Karşı davasında ise, davacı işçi ihbar sürelerine uymadan iş akdini sona erdirdiğinden 8 haftalık ihbar süresine karşılık ihbar tazminatı ödemesi gerektiğini iddia ederek, ihbar tazminatının davacı/karşı davalıdan tahsilini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı/karşı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı/karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi 12.12.2011 tarihinde istifa etmek suretiyle işyerinden ayrıldığını davalı işverene bildirmiş, 13.12.2011 tarihli ibranamede de işten ayrılış nedeni istifa olarak gösterilmiştir.
Dava 05.03.2014 tarihinde açılmış olup, istifa dilekçesi ve ibranamedeki iradenin fesada uğratıldığı yöntemince ve süresinde ileri sürülmemiştir. Haklı fesih sebebi içermeyen istifa dilekçesi ile işten ayrılan davacının kıdem tazminatı isteğinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
Davalı işveren açtığı karşı davada işçinin istifasına dayalı olarak ihbar tazminatı talep etmiş olup, mahkemece sözü edilen isteğin kabulü gerekirken yazılı şekilde isteğin reddine karar verilmesi de hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 10/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.