9. Hukuk Dairesi 2020/360 E. , 2020/1634 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2020/360 E. , 2020/1634 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 23/05/2003-31/10/2013 tarihleri arasında ve en son bölge müdürü olarak 5.696,60 TL brüt ücret karşılığında çalıştığını, çalışma şeklinin 08.00-20.00 saatleri arasında olduğunu, ayda ortalama olarak en az 5-6 gece saat 23.00'e kadar çalıştığını, cumartesi günleri 8'er saat çalıştığını ancak yaptığı fazla mesainin karşılığının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının bölge müdürü sıfatıyla esnek çalışma saatlerine dayalı olarak serbest zamanlı çalıştığını, ayrıca fazla mesai ücretlerini karşılayacak tutarda saha prim ödemesi ve ikramiye ödemesi yapıldığını, fazla çalışma ücreti alacağı bulunmadığını, prim karşılığı çalışanların prim ödemelerinin fazla çalışmayı karşılayıp karşılamadığının araştırılması gerektiğini, tam karşılamaması halinde aradaki farkın ödenmesi gerektiğini belirtilen Yargıtay kararlarının bulunduğunu, davacının hak ettiği primleri eksiksiz olarak ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Mahkemece verilen 2017/644 Esas 2019/147 Karar sayılı 15.03.2019 tarihli kararın Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 2019/4371 Esas 2019/12924 Karar sayılı ve 10.06.2019 tarihli ilamı ile bozulduğu, Yüksek Mahkeme'nin bozma gerekçesinde hüküm altına alınan fazla mesai ücretinin tanık beyanlarına dayalı olarak hesaplanması halinde işçinin normal mesaisi üzerine sürekli aynı şekilde fazla çalışmasının mümkün olmadığı, hastalık, mazeret gibi nedenlerle fazla mesai çalışamadığı günlerin olmasının kaçınılmaz olduğu, bu durumda karineye dayalı makul indirime gidilmesi gerektiği, ayrıca bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonrasında davacının 13.02.2019 tarihli harç tamamlama konulu dilekçesinin ıslah niteliğinde olduğu, bozmadan sonra ıslah işleminin gerek HMK 177/1. maddesindeki 'ıslah tahkikatın sona ermesine kadar yapılabilir' hükmü, gerekse YİBGK 06.05.2016 tarih, 2015/1 Esas, 2016/1 Karar sayılı ilamında 'Her ne sebeple verilirse verilsin bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına dair 04.02.1948 Tarih, 1944/10 Esas, 1948/3 Karar sayılı YİBK'nın değiştirilmesine gerek olmadığına' dair kararı karşısında ıslah dilekçesine değer verilmesinin isabetsiz olduğu tespitlerinin yapıldığı, bozma ilamına uyulduğu, bilirkişi tarafından tanık beyanları esas alınarak oluşturulan çalışma düzeni çerçevesinde hesaplanan fazla mesai ücreti alacağının hakkaniyet indirimi yapılmaksızın tamamının hüküm altına alınması ve yine bozma sonrası yapılan yargılamada davacı tarafça 13.02.2019 tarihli ıslah dilekçesine değer verilmek suretiyle davacı tarafın ıslah yolu ile arttırdığı talebinin kabulüne karar verilmiş olması hatalı olmuş ve isabetsiz bir kararın ortaya çıkmasına neden olduğu, 23.10.2019 tarihli oturumda bozma kararına uyulmasına karar verildiği ve bozma kararında yer olan gerekçeler dikkate alınarak davacının 13.02.2019 tarihli ıslah dilekçesine geçerlilik tanınmamış ve 26.11.2013 tarihli dava dilekçesindeki ilk talebi göz önüne alınarak ve bu taleple sınırlı kalınarak karar oluşturulmuş ayrıca fazla mesai ücreti alacağının tanık beyanlarına dayanarak oluşturulan çalışma düzeni çerçevesinde belirlendiği dikkate alınarak, söz konusu fazla mesai ücreti alacağına karineye dayalı makul indirim yapılmak suretiyle hüküm kurulduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Takdiri indirim, talepten değil, tespit edilen toplam hakediş üzerinden yapılır. Dava dilekçesinde kısmi talep var ise indirimli toplam alacak miktarının dava dilekçesindeki kısmi talebi aşması halinde, indirimli toplam alacak miktarının ne kadar olduğu ve takdiri indirim oranı Mahkeme kararında belirtilmeli ve dava dilekçesi ile talep edilen miktara indirim yapılmaksızın hükmedilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, Dairemizin 2019/4371 Esas sayılı bozma ilamı üzerine davacının 30708,89 TL fazla mesai ücreti tespit edilmiştir.
Yukarıda açıklanan ilkeye göre Mahkeme tarafından yapılan %20 oranındaki takdiri indirim 30708,89 TL’ye uygulanarak davacının neticeten talep edebileceği toplam fazla mesai ücreti Mahkeme kararında rakamsal olarak tespit edilerek kararda belirtilmeli, ardından dava dilekçesindeki talep ile bağlı kalınarak dava dilekçesinde talep edilen miktar olan 5000 TL fazla mesai alacağı indirimsiz olarak hüküm altına alınmalıdır.
Bu nedenle, Mahkeme tarafından kararda yukarda belirtilen tespit yapılmaksızın ve dava dilekçesinde talep edilen 5000 TL’ye %20 takdiri indirim uygulanarak 4000 TL fazla mesai ücretinin hüküm altına alınması hatalıdır.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06/02/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.