9. Hukuk Dairesi 2016/11590 E. , 2020/774 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/11590 E. , 2020/774 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili müvekkilinin 03.03.2013 tarihinde davalı nezdinde şoför olarak çalışmaya başladığını, iş akdinin haklı bir neden olmaksızın feshedildiğini ve işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, yıllık izin ve genel tatil ücretleri ile maaş alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının, 05.03.2013-19.03.2014 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, iş akdinin devamsızlık nedeni ile haklı olarak feshedildiğini ve herhangi bir alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Tazminata esas giydirilmiş brüt ücretin tespiti sırasında, asgari geçim indiriminin ücrete dahil edilerek bu şekilde ücretin tespit edildiği anlaşılmıştır.
Asgari geçim indirimi, ücret olmadığı gibi ücretin eki de değildir. Asgari geçim indirimi, bireyin ya da ailenin asgari geçim düzeyini sağlayacak bölümünün toplam gelirden düşülerek vergi dışı bırakılmasıdır. Bu nedenle, asgari geçim indirimi, net ücrete ya da brüt ücrete ilave edilemez, aynı şekilde asgari geçim indirimi, giydirilmiş ücret tespit edilirken, çıplak ücrete giydirilecek bir kazanç unsuru da değildir.
Bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatlarına esas ücreti belirlenirken, ücrete asgari geçim indiriminin eklenmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3- Davacı fazla mesai yaptığını ve ücretinin ödenmediğini ileri sürerek, alacak talebinde bulunmuştur.
Fazla mesai yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispat ile yükümlüdür.
Mahkemece davacı tanık beyanları uyarınca hesaplama yapılan bilirkişi raporuna istinaden alacak hüküm altına alınmıştır.
Ne var ki dava dilekçesinde tanık deliline dayanılmadığı anlaşılmıştır. Esasen bu husus mahkemece ön inceleme tensip tutanağında da saptanmıştır. Davacının tanık deliline dayanmamasına karşın, yargılama aşamasında daha sonradan bildirdiği tanıklarının dinlenilerek beyanlarının hükme esas alınması isabetsizdir.
İspat yükü üzerinde bulunan davacının, fazla mesai yaptığı yönündeki iddiasını ispatlayamadığı, dolayısı ile bu alacak kaleminin reddine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi de hatalıdır.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.