10. Hukuk Dairesi 2016/521 E. , 2018/1711 K.

[İctihat]

10. Hukuk Dairesi 2016/521 E. , 2018/1711 K.


'İçtihat Metni'

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir
Hükmün, davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, iş kazası nedeniyle yaralanan sigortalıya ödenen peşin sermaye değerli gelir, geçici iş göremezlik ödeneginin 5510 sayılı Yasa'nın 21. maddesi uyarınca tahsili istemine ilişkindir.
Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Kanunun 21. maddesi olup, davalının rücu alacağından sorumluluğu, ancak maddede öngörülen koşulların gerçekleşmesi halinde mümkündür. 5510 sayılı Kanunun “İş Kazası ve Meslek Hastalığı İle Hastalık Bakımından İşverenin ve Üçüncü Kişilerin Sorumluluğu” başlıklı 21. maddesine göre; İş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir.
İnceleme konusu davada; Davacı Kurum tarafından, 23.11.2011 tarihinde geçirdiği iş kazası sebebiyle yaralanan sigortalıya ödenen ilk peşin sermaye değerli gelirin, geçici iş göremezlik ödeneğinin tahsilinin talep edildiği, kurum müfettişi tarafından tanzim edilen kusur raporunda davalı işverenin %50, sigortalının da %50 oranında kusurlu olduğunun belirtildiği, mahkemece alınan kusur raporunda işverenin %80, sigortalının %20 oranında kusurlu bulunduğu, dosyada alınan kusur raporu esas alınarak kurum zararının %80'i oranında davanın kabulü yönünde hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu'nun 77’nci maddesi uyarınca, işverenler işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için gerekli her türlü önlemi almak, araç ve gereçleri noksansız bulundurmak, işçiler de iş sağlığı ve güvenliği konusunda alınan her türlü önleme uymakla yükümlüdürler.
Ancak işverenin, üçüncü kişilerin ve sigortalının iş kazasındaki kasıt veya kusurunun tespitinde iş kazasının oluşumuna ilişkin maddi olguların eksiksiz biçimde saptanması, sorumluluğu gerektiren her koşulun, kendi özelliği çerçevesinde araştırılıp irdelenmesi, işveren ve diğer ilgililerin kusur oran ve aidiyetlerinin bu şekilde belirlenmesi gerekir.
Mahkemece dosyada alınan bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulmuş ise de müfettiş raporu ile dosyada alınan kusur raporu arasında açık orantısızlık olduğundan kusur tespiti için yeterli araştırma yapılmadığı, raporlar arasındaki çelişkinin giderilmediği anlaşılmaktadır.
Yukarıdaki maddi ve hukuki olgular ile iş kazasının oluş şekli de dikkate alınarak olayın gerçekleştiği iş kolunda iş güvenliği bakımından uzman kişilerden oluşan bilirkişi heyetinden ihlal edilen mevzuat hükümlerini, zararlı sonuçların önlenmesi için koşulların taraflara yüklediği özen ve dikkat yükümüne aykırı davranışın doğurduğu sonuçları irdeleyen, olayın meydana gelmesinde etkili olan hususları tespit eden, bu bağlamda işverenin ve sigortalının kusur aidiyet ve oranlarını gerekçeleriyle belirleyen, denetime elverişli, raporlar arasındaki çelişkiyi gideren kusur raporu alınarak sonucuna göre karar vermek gerekirken yetersiz bilirkişi raporuna dayalı, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın,eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 05.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.