10. Hukuk Dairesi 2016/10828 E. , 2018/8958 K.

[İctihat]

10. Hukuk Dairesi 2016/10828 E. , 2018/8958 K.


'İçtihat Metni'


Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, iş kazası sonucu vefat eden sigortalının cenaze ve tedavi giderleri ile hak sahiplerine bağlanan gelirler nedeniyle uğranılan Kurum zararının rücuan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamda belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 13.07.2013 tarihli iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan ilk peşin sermaye değerli gelir ile sigortalı için yapılan tedavi giderleri ve cenaze masraflarının tahsili istemine ilişkindir. Davanın yasal dayanağı, olay tarihinde yürürlükte bulunan ve 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu olup, kusurun belirlenmesinde, mahkemece öncelikle, iş kazasının ne şekilde olduğu, dosya içeriğindeki tüm deliller takdir olunarak, varsa çelişki giderilerek belirlenmeli ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda kusur oran ve aidiyeti konusunda bilirkişi incelemesine gidilmelidir.
Somut olay incelendiğinde; davacı kurum müfettişi tarafından düzenlenen raporda işveren şirketin % 80, işçinin % 20 kusurlu olduğunun tespit edildiği, Bursa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/1236 E. - 2014/569 K. sayılı dosyasına sunulan raporda işverenin tali, işçinin asli kusurlu olduğunun tespit edildiği, mahkemece alınan ilk bilirkişi raporunda işverene % 70, işçiye % 30 kusur verildiği, mahkemece aldırılan ikinci kusur raporunda ise işveren şirkete % 65, şirket ortağı Rahmi Kocaefe'ye % 5 ve işçiye % 30 kusur verildiği ve mahkemece 10.09.2015 tarihli ikinci bilirkişi raporunun esas alınarak toplam % 70 işveren kusuru üzerinden hüküm kurulduğu anlaşılmıştır. Ancak yukarıda sayılan kusur raporlarındaki oranlar ile gerekçeleri bakımından raporlar arasında çelişki oluştuğu belirgindir.
Mahkemece yapılması gereken;
1- Kusura ilişkin dosya kapsamındaki tüm raporları irdelemek, çelişen ve itibar edilmeyen kısımlara neden itibar edilmediği gerekçesiyle belirtilmek suretiyle, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği ile konusunda uzman bilirkişi heyetinden; kusur oran ve aidiyeti konusunda yeniden rapor alınarak, varılacak sonuca göre hüküm kurmak
2- Dosya kapsamından davalı şirketin ortağı olduğu anlaşılan ve mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda % 5 kusurlu olduğu belirtilen Rahmi Kocaefe'nin durumu araştırılarak; işveren vekili olup olmadığı belirlenmeli, işveren vekili ise davalı şirketle birlikte 5510 sayılı Yasanın 21/1 hükmü gereğince sorumlu olacağı, aksi halde aynı yasanın 21/4 hükmü kapsamında değerlendirme yapılarak işveren ve 3. kişinin sorumlulukları belirlenip sonucuna göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece, açıklanan maddi ve hukuki ilkeler gözetilmeksizin, eksik araştırma ve incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 05/11/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.