11. Hukuk Dairesi 2016/14347 E. , 2018/5540 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2016/14347 E. , 2018/5540 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :... VE ... HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. ... ve ... Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12/02/2015 tarih ve 2014/363-2015/47 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının tanınmışlık vasfı taşıyan ve ...+ Kelime biçiminde oluşturulmuş seri markaların sahibi olduğunu, anılan markaların uzun süredir kullanıldığını, davalı şirketin, davacının tanınmış markaları ile iltibasa neden olabilecek şekilde '... ... ...' ibareli marka için tescil başvurusunda bulunduğunu, başvurusunun ilânını müteakiben kötüniyet, iltibas ve tanınmışlık vakıalarına dayalı olarak başvuruya itirazda bulunduklarını ancak itirazlarının öncelikle Markalar Dairesi ve nihaî olarak da ... tarafından işaret ve markaların benzer olmaması gerekçesiyle reddedildiğini, kararın hukuka aykırı olduğunu zira markaların ortalama tüketici tarafından ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu ileri sürerek ... kararının iptaline ve davalı adına tescil olunan markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davalı başvurusu ile davacı markaları arasında benzerlik bulunmadığını, hal böyleyken karıştırılma ihtimallerinden de söz edilemeyeceğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacıya ait markaların tanınmış ve seri markalardan olmadığını zira dosyaya buna ilişkin olarak sunulmuş bir delil bulunmadığını, müvekkili şirket tarafından tescili talep edilen “... ... ...” ibaresinin davacının iddialarının aksine, davacıya ait markalardan farklı olduğunu, karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, haksız yarar sağlanacağı ve markanın itibarına zarar vereceği savlarının da dayanaksız olduğunu beyan ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, her iki tarafın da iletişim sektöründe faaliyet gösterdiği, davalı başvurusunun kapsamında bulunan mal ve hizmetlerin önemli bir kısmının davacı markalarında da bulunduğunu ancak davacıya ait markalarla, itiraza konu marka arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı zira markaların bir bütün olarak korunabileceği, taraf markalarında bulunan ... ve ... ibarelerinin tek başlarına ayırt ediciliklerinin bulunmadığı, zikredilen ibarelerin daha önce bir çok firma tarafından da marka olarak tescil edildiği, bu tescillerin her birinin zayıf marka konumunda olduğu, zayıf marka sahiplerinin aynı işaretlerin farklı bazı unsurlarla birlikte tesciline karşı çıkamayacakları gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.