11. Hukuk Dairesi 2017/815 E. , 2018/6422 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2017/815 E. , 2018/6422 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ . HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... Bölge Adliye Mahkemesi . Hukuk Dairesi’nce verilen 28/12/2016 tarih ve 2016/42-2016/50 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun'un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin uçları tamamen kapalı, iç içe geçirilmiş, ortasından daireleri eşit parçaya bölecek biçimde düz bir çizgi içeren simetrik üç daireden oluşan tanınmış 1-45.sınıf ürün ve hizmetleri içeren 13.08.2008/48418 sayılı şekil markasının sahibi olduğunu, anılan markanın sürekli ve yaygın biçimde kullanıldığını, tanınmışlık vasfı olduğunu, müvekkilinin markalarının tanınmışlığından yararlanmak isteyen davalının '...' ibareli, 5 ve 42. sınıf ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusuna, iltibas, seri içerisine girme ve tanınmışlık vakıasına dayanarak itirazda bulunduklarını, itirazlarının önce Markalar Dairesi ve nihai olarak ... tarafından reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek davalı ... ... kararın iptaline, dava sürecinde markanın tescil edilmesi halinde hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, markaların genel görünümünün farklı olduğunu, davalı marka ile ayırtedicilik kazandığını, alınan kararlar ve yapılan işlemlerin usule ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., .... vekili, müvekkilinin 1996 yılında ...'de kurulan ilaç firması olduğunu, marka tescil başvurusuna davacının itirazının yerinde olmadığını, markaların izlenim itibarı ile ortalama tüketicileri iltibasa düşürebilecek derecede benzer olmadıklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının markaları ile başvuru konusu işaretin 5 ve 42. sınıf ürün ile hizmetler bakımından aynı türden ürün ve hizmetleri içerdikleri, davacının markalarıyla davalının başvurusu arasında görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, tescilli bir marka ile iltibas yaratmayan işaretin marka tescil başvurusunda bulunmanın kötüniyetli bir yaklaşım olarak değerlendirilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekilince istinaf yoluna başvurulmuştur.
... Bölge Adliye Mahkemesi'nce, tüm dosya kapsamına göre, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesi'nce verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre davacı vekilince yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi'nce esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. madddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 17/10/2018 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.