11. Hukuk Dairesi 2016/13459 E. , 2018/4557 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2016/13459 E. , 2018/4557 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28/04/2016 tarih ve 2016/109-2016/397 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan 10.03.2009 tarihinde 600.000 TL ve 11.04.2012 tarihinde 470.000 TL kredi kullandığını bu kredilere istinaden 32.350 TL komisyon kesintisi yapıldığını, bu kesintilerin haksız ve hukuka ayrı olduğunu ileri sürerek, 32.350 TL'nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin tacir olduğunu, tacirlerin yapmış olduğu iş ve işlemler için ücret alma hakkı bulunduğunu, kredi sözleşmelerinin eki niteliğinde bulunana geri ödeme planında komisyon miktar ve oranın belirtildiğini ve bu miktarın tahsil edildiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, bir tacirin yapmış olduğu iş ve işlemler için ücret alabileceği, Merkez Bankasının 09.12.2006 tarihli Resmi Gazete yayınlanan 2006/1 sayılı tebliğine göre Merkez Bankasına bildirilen ve halkın göreceği şekilde ilan edilen komisyon oranın tahsil edilebileceği, taraflar arasındaki akdedilen sözleşme hükümleri gereği davalı bankanın aldığı ücretlerin 2006/1 sayılı tebliğle yayınladığı ücretler doğrultusunda olduğu, davaya konu 30.000 TL + 2.350 TL olmak üzere davacıdan toplam 32.350 TL'nin komisyon/masraf olarak alındığı, davacının iadesini talep edebileceği miktarın bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.