11. Hukuk Dairesi 2018/634 E. , 2018/4531 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2018/634 E. , 2018/4531 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/06/2015 tarih ve 2014/641-2015/376 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili ve davalı ... mirasçıları vekili tarafından istenmiş olup, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 01.11.2016 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacılar vekili Av.... ile davalılardan ... mirasçıları vekili Av.... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı ...’in maliki olduğu binayı 01.01.2007 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile davalı ...'a aylık 3.000 TL karşılığında kiraladığını, davalılar ..., ... ve dava dışı ...’nun söz konusu bina üzerinde esaslı bir tadilat ve yatırım yaparak bu binayı kız yurdu olarak işletmek istedikleri ancak herhangi bir sermayeleri olmadığı için davalı ...'ın müvekkili ...'ne nakdi sermayesini katarak ortak olması teklifinde bulunduğunu, müvekkili ...’nün bu teklifi kabul ettiğini, davalı ...’ın 07.03.2007 tarihli iş yeri ortaklık protokolü ve 15.03.2007 tarihli protokolle 4 yıllık işletme ve kiracılık hakkını müvekkili ...'ne devrettiğini, davalı ...’in ...’a kiralamış olduğu binayı, bu kez davalı ...’a aylık 1.200 TL kira bedeli karşılığında 26.01.2007 başlangıç tarihli kira kontratı ile kiraladığını, ...’ın bu mecurun işletme hakkını ve içindeki tüm demirbaşları noter devir sözleşmesi ile müvekkil İlke ... Yay. Tur. İnş. Ltd. Şti'ye devrettiğini, bu şekilde müvekkillerinin söz konusu mecurun işletme hakkını devraldığını, müvekkilleri tarafından bu harabe bina üzerinde tadilat yaptırıldığını ve
mefruşat alındığını, yapılan bu faydalı ve zorunlu masrafların müvekkilleri tarafından karşılandığını, müvekkilleri tarafından yapılan tüm bu faydalı ve zorunlu tadilatlara davalıların tamamının izninin olduğunu, bilgileri dahilinde yapıldığını, ancak müvekkillerinin dava konusu taşınmazın işletme hakkı devir sözleşmelerini, bu binanın usulüne uygun yapı ruhsat belgesinin olduğuna ve depreme dayanaklı olduğuna güven duyarak yaptıklarını, oysaki 12.03.2007 tarihli yapı ruhsat belgesinin sahte olup, dava konusu taşınmazın depreme dayanıklı olmadığının ortaya çıktığını, bu nedenle taşınmazın yurt olarak kullanımının mümkün olmadığını, dolayısıyla müvekkillerinin bu devir sözleşmesindeki asıl amaçlarının da olanaksız hale geldiğini, davalıların baskı ve tehdidi ile dava konusu taşınmazın depreme dayanıklı olmaması nedenleriyle müvekkillerinin dava konusu taşınmazı tahliye etmek zorunda kaldıklarını, ancak taşınmaza yaptıkları zorunlu ve faydalı masrafların karşılığını davalılardan geri alamadıklarını, masraflar ödenmediği gibi mefruşatların da iade edilmediğini ileri sürerek, dava konusu taşınmaz üzerinde yapılan zorunlu ve faydalı masraflar, devir sözleşmeleri ile ödenen bedeller ve müvekkiller tarafından ödenen aylık kira paraları karşılığı olarak yapılan ıslah sonucu 127.387,60 TL'nin faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ..., davaya konu taşınmazı ...'a kiraya verdiğini, kira sözleşmesinin hususi şartlar kısmında mecurun 3. şahsa devir ve temlik edilemeyeceği, ortak alınamayacağı, yapılacak her türlü giderlerin ve tezyinat masraflarının kiracıya ait olacağı konularında açık hükümlerin mevcut olduğunu, davacı şirketi tanımadığını, diğer davacı ...'nün ise kiracısı olmadığını, ... tarafından ödenen kira bedellerinin kiracısı ...'ın kira borcuna mahsuben ödendiğini, hiçbir şekilde kiracı olarak ...'e rıza ve muvafakat etmediğini, davacıların iddia ve taleplerinin hukuki dayanağının olmadığını, binanın depreme dayanıklı olduğunu, binaya yapılan harcamaların davalı ... ve kendisi tarafından yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalılar ... ve ... vekili, davacının iddialarının ve taleplerinin yerinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ... tarafından yapılan masrafların kiracı sıfatı bulunan ... ve ...'dan istenemeyeceği, davacı tarafın binanın ayıplı olduğunu iddia ettiği ancak öğrenci yurdunun açılmasının resmi makamlarca uygun görüldüğü, bu nedenle işletme ayıplı olmadığından devreden ... ve ...'dan devir bedelinin de istenemeyeceği, davacı tarafın davalı mal sahibi ...'e ödemiş olduğu kira bedelini talep ettiği, ancak davacının kira ödediği süre sarfında binayı işgal ettiği, ödemiş olduğu bu para karşılığında binadan yararlandığı, bu şekilde karşılıklı edimlerin gerçekleşmiş olduğu, bu kira parasının geri alınması halinde davacının hem işgal etmiş olacağı, hem de parayı geri almış olması nedeni ile sebepsiz zenginleşmiş olacağı, bu nedenle ödenen kira parasının geri alınması talebinin yerinde olmadığı, binayı yıldırımdan ve yangından koruyan imalatların bina için zorunlu masraflardan olup, faturalar ... adına düzenlendiğinden bu zorunlu masraf tutarının mal sahibi davalı ...'den alınması gerektiği, 20.12.2007 tarihli devir sözleşmesiyle davalı ...'ın bina maliki ...'in de rızasıyla binadaki tüm demirbaşları dava dışı 3. kişilere devrettiği, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 763. maddesinde, bir taşınırın zilyetliğini iyiniyetle ve malik olmak üzere devralan kimsenin, devredenin mülkiyeti devir yetkisi olmasa bile zilyetlik hükümlerine göre kazanmanın korunduğu hallerde o şeyin maliki olacağı düzenlendiği, davacıların dava konusu bina için aldıklarını ileri sürdükleri mobilya ve mefruşatları kötü niyetli oldukları ileri sürülmeyen dava dışı 3. kişilerden geri almaları mümkün olmadığından bunların bedellerini hukuki ilişkide bulundukları davalılardan talep edebilecekleri, daha önce kurulan hükümde mobilya ve mefruşata ilişkin kısım dışında tüm temyiz itirazları reddedildiğinden diğer taleplerin yeniden inceleme konusu yapılmadığı gerekçesiyle, 42.950 TL mobilya ve mefruşat bedeli 20.000 TL'sinin dava tarihinden itibaren 22.950 TL'sinin ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ile ... mirasçılarından müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili ile davalı ... mirasçıları vekili temyiz etmiştir.
1-Mahkemece, uyuşmazlığın karar düzeltme aşaması nihayete erdirilmeden yargılamaya devam edilmesi HMK hükümlerine aykırılık oluşturur. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 14.05.2012 tarihli ilk karar davacılar vekili ile davalı ... vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 08.05.2014 günlü ilamıyla davacılar yararına bozulmuştur. Mahkemece davacılar vekili tarafından Dairemizin 08.05.2014 günlü ilamına karşı karar düzeltme istemli dilekçe nazara alınmadan yeniden hüküm kurulmuştur. Bu nedenle, mahkemenin 04.06.2015 tarih ve 2014/641 esas 2015/376 sayılı kararı yok hükmünde olduğundan ortadan kaldırılmak suretiyle davacılar vekilinin Dairemizin 08.05.2014 gün ve 2013/371 esas - 2014/8755 sayılı kararına yönelik karar düzeltme isteminin incelenmesine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacılar vekilinin 29.08.2014 tarihli karar düzeltme itirazlarına gelince; Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle mahkemenin 04.06.2015 tarih ve 2014/641 esas 2015/376 sayılı kararı yok hükmünde olduğundan ortadan kaldırılmasına, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, takdir olunan 1.630,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalı ... mirasçılarından alınarak davacılara verilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı ... miraçılarına iadesine, aşağıda yazılı bakiye 47,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 314,79 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenlerden alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine,
19/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.