11. Hukuk Dairesi 2016/10609 E. , 2018/3358 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2016/10609 E. , 2018/3358 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 05/05/2016 tarih ve 2016/59-2016/270 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Bankada 01018723, 01025793 numaralı Türk Lirası mevduat hesapları, 35000707 numaralı Euro hesabı, 23002281 numaralı USD hesaplarının bulunduğunu, davalı çalışanının zimmetine para geçirmek suretiyle pek çok mudiyi zarara uğrattığını, fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydı ile açılan davada müvekkilinin zararının toplam 170.630,00 TL ile 5.820,00 Euro ve 1.900 USD olarak belirlendiğini ileri sürerek ilk dava ile talep edilen kısmi tutar 100.000,00 TL mahsup edilerek bakiye alacak tutarı olan 70.630,00 TL, 5.820 Euro ve 1.900 USD alacağının bankaya son para yatırmaya ilişkin işlem tarihi olan 21/10/2011 tarihinden itibaren mevduat hesaplarına bankalarca uygulanacak en yüksek mevduat faiziyle, 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanunun 4/a maddesi uyarınca hesaplanacak faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının eski çalışan .... ile banka dışında gerçekleşen arkadaşlığa ve şahsi güvene dayalı bir para alışverişinin söz konusu olduğunu, bu hususta bankanın kusurundan bahsedilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca açılan kısmi davanın Yargıtay incelemesinden de geçerek kesinleştiği, davacının davalı bankadan anapara mahiyetinde toplam 170.630,00 TL ile 5.820,00 Euro ve 1.900 USD alacaklı olduğu, ilk dosyada hüküm altına alınan 100.000,00 TL’nin düşülmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3.248,75 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 09/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.