11. Hukuk Dairesi 2016/14079 E. , 2018/2269 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2016/14079 E. , 2018/2269 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/05/2016 tarih ve 2015/645-2016/566 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; Federal Almanya Cumhuriyeti Düsseldorf Yüksek Eyalet Mahkemesinin 25.01.2013 tarih ve I - 17 U 34/11 sayılı kararının Türkiye'de kesin hüküm kuvvetine haiz olması amacıyla MÖHUK’un 58. maddesinde aranan tüm şartları taşıdığını ileri sürerek bu kararın tanınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini istemiştir..
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davaya dayanak yabancı mahkeme kararının hukuk davasına ilişkin olduğu, yabancı mahkeme kararının ve karara dayanak dava dilekçesinin davalı tarafa usulüne uygun tebliğ edildiği ve kararın kesinleşmiş olduğu, yabancı mahkeme ilamının MÖHUK 58. maddede öngörülen şartları taşıdığı, bu nedenle davaya dayanak kararın tanınmayı kabil bir karar olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile yabancı mahkeme kararının tanınmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 02/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.