11. Hukuk Dairesi 2016/8951 E. , 2018/1899 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2016/8951 E. , 2018/1899 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/04/2016 tarih ve 2015/149-2016/249 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ile 22.05.2008 tarihinde kredi sözleşmesi imzaladığını, kullanılan krediye ilişkin olarak hesap hareketleri dökümünden 'dosya, komisyon, kredi tahsis ve ekspertiz' işlemi tutarı adı altında 4.625,00 TL alındığının anlaşıldığını, işlem tutarları müvekkili ile müzakere edilmeden haksız olarak müvekkiline borç yansıtıldığını, haksız şartların tüketici için bağlayıcı olmadığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere şimdilik 1.300,00 TL'nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, ödeme planında kullandırılan kredi miktarı, borç tutarı, aylık kâr oranı, kâr, vergi, masraf ve komisyon tutarı ile kredi geri ödeme taksit tutarlarının açıkça yazılı olduğunu, müvekkilinin tacir olup ücret alma hakkının bulunduğunu, alınan masraf ve komisyonların usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki genel kredi sözleşmesi kapsamında davacının 22.05.2008 tarihinde 175.000,00 TL taksitli ticari kredi kullandığı, aynı tarihte ekspertiz masrafı adı altında 150,00 TL, komisyon adı altında 4.375,00 TL, yine ekspertiz masrafı adı altında 100,00 TL olmak üzere toplam 4.625,00 TL tahsil edildiği, tahsil edilen masraf ve komisyonun makul seviyede olduğu, tacir olan davacının uygun bir ücret isteyebileceği, buna ilişkin olarak kredi sözleşmesinde yer alan masraf ve komisyon alınabileceğine ilişkin hükümlerin haksız şart niteliğinde olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.