11. Hukuk Dairesi 2016/9366 E. , 2018/1857 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2016/9366 E. , 2018/1857 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRİ VE SINAI HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)


Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13/04/2016 tarih ve 2014/14-2016/127 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 1974 yılından beri gıda sektöründe faaliyet gösterdiğini ve “...” esas unsurlu marka tescillerinin bulunduğunu, “...” ibaresinin aynı zamanda müvekkili tarafından ticaret unvanı olarak da 1976 yılından itibaren kullandığını, davalının müvekkilinin kullanımından sonraki tarihlerde “...” ibareli markaları adına tescil ettirdiğini ileri sürerek davalının “...” ibareli markalarının benzerlik, iltibas, kötü niyet, tanınmışlık, kullanmama sebeplerinden dolayı hükümsüzlüğüne ve davalıya ait ticaret unvanından “...” ibaresinin terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin 1963 yılından bu yana tahin helvası üretiminde kullandığı “...” ibaresine ayırt edici nitelik kazandırdığını, “...” ibaresini davacıdan daha önce kullanmaya başladığını, davacı tarafın markasının tanınmışlığı hususunu ispat edemediğini, taraf markalarının kapsamlarındaki ürün ve hizmetlerin farklılığı nedeniyle karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; 194191 sayılı “...” markasının “pekmez” emtiasında davalı şirket tarafından değil de ... Helva Kuru Meyve Gıda San. ve Tic. Kollektif Şirketi tarafından kullanıldığı, markayı kullanan şirket ile davalı şirketin ortaklarının aynı olduğu ve aralarında organik bağın bulunduğu, bu nedenle markanın “pekmez” emtiasında gerçek manada kullanımda olduğunun kabulünün gerektiği, ayrıca davacının diğer talepleri yönünden verilen kararın kesinleştiği gerekçesiyle davanın 194191 sayı ile tescilli “...” markası yönünden reddine, daha önceki hususlar temyiz incelemesi neticesinde kesinleşmiş olduğundan yeniden hüküm tesisine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava, davalı adına tescilli 194191 sayılı markanın kullanmama nedenine dayalı hükümsüzlüğü istemine ilişkin olup, mahkemece, Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda yapılan yargılama neticesinde hükümsüzlük talebinin reddine karar verilmiştir. Ancak, karar tarihinden sonra 06.01.2017 tarihli resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 14.12.2016 tarihli 2016/148 esas ve 2016/189 karar sayılı kararı ile 556 sayılı KHK’nın 14. maddesinin iptaline karar verildiği anlaşılmıştır. Anayasa Mahkemesinin bahsi geçen iptal kararının kazanılmış hakları etkilememek kaydıyla derdest davada dikkate alınması gerekeceğinden, davanın reddine ilişkin kararın açıklanan gerekçe itibariyle sonucu bakımından doğru bulunduğundan HUMK 436. maddesi uyarınca gerekçesi değiştirilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün açıklanan değişik gerekçeyle ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.