11. Hukuk Dairesi 2019/3387 E. , 2019/5693 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2019/3387 E. , 2019/5693 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ordu 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 01/04/2014 tarih ve 2013/328-2014/372 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı asil tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesi ile, müvekkili ...'ın karşı taraf şirketin ortağı ve yöneticisi ...'ndan TEOL Dil Eğitim Merkezi Ordu Şubesi isimli işyerini bedelini ödemek suretiyle devir aldığını, karşı tarafın www.teol.biz adresinde de müvekkilinin işlettiği dil kursunun işyerinin adres ve telefonlarının yer almakta olduğunu, ancak karşı tarafın www.teol.com.tr internet sitesinde 'Yasal duyurudur. Ordu ilinde TEOL markasını kullanan dil kursu firması TEOL DİL OKULLARI zincirinin şubesi değildir. Buraya gidecek öğrencilerin yaşayabileceği sorunlar içi teol markasının hukuki mesuliyet ve garantisi yoktur. Markamızı iznimiz dışında kullanan firma hakkında gerekli işlemler başlatılmıştır.” şeklinde yayın yapıldığını, TPMK'de TEOL'ün açılımı olan Teaching English On Line markasının müvekkili adına kayıtlı ve tescilli olduğunu, bu nedenlerle www.teol.com.tr adresinde Ordu Şubesi başlığı altında yayınlanan ve müvekkilinin ticari itibarını, güvenirliliğini ve kişilik haklarını zedelemeye yönelik yanıltıcı beyanların öncelikle yayınının ihtiyati tedbirden durdurulmasına ve neticeten bu haksız yayınların kaldırılmasına, yargılama sonunda aynı internet sitesinde hüküm kısmının yayınlanmasına, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı tarafa aidiyetine karar verilmesinin talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile, özetle, davaya ilişkin yetkili mahkemenin Trabzon mahkemeleri olduğunu, uyuşmazlığın her iki tarafının da tacir olduğunun, ticaret mahkemesi olduğunu, müvekkilinin devir sözleşmesinin tarafı dahi olmadığının, müvekkili şirkete ait bir Ordu şubesinin olmadığını, müvekkili şirket ile davacı yanın işyeri arasında hukuken bir bağlantı olmadığını, bu nedenlerle davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, 23/05/2007 tarihinde yürürlüğe giren İnternet ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkındaki 5651 sayılı Kanun'un 9. maddesinin 1, 2, 3 ve 4 numaralı bentlerinde, yayın içeriği nedeniyle hakları ihlal edildiğini iddia eden kişi ya da kişilerin hangi usullerle ve hangi mercilere yayın durdurma talebinde bulunacakları aşamalarla belirlenmiş; belirlenen makam ve merciler arasında sadece yayına içerik sağlayıcısı ve yer sağlayıcısı ile sonraki aşamada Sulh Ceza Mahkemeleri görevli kılındığı gerekçesiyle açılan davanın 5651 sayılı Yasa'nın 9/1-2 maddeleri gereğince mahkemenin görevsiz olması nedeni ile reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı-asil temyiz etmiştir.
1-Dava, ticari itibarı, güvenirliği ve kişilik haklarını zedelemeye yönelik internet yolu ile yapılan duyurunun önlenmesi istemine ilişkindir. İddianın bu ileri sürülüş biçimi itibariyle TTK'nın 54 vd. maddeleri kapsamında değerlendirilip Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından davanın esasına girilerek karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan ve somut olaya uygulanması mümkün bulunmayan gerekçe ile görevsizlik kararı verilmesi doğru olmamış bozmayı gerektirmiştir.
2-Bozma neden ve şekline göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.