11. Hukuk Dairesi 2020/4770 E. , 2020/5774 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2020/4770 E. , 2020/5774 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce bozmaya uyularak verilen 12.04.2016 tarih ve 2015/74 E. - 2016/352 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davacı şirketler ile davalı banka arasında imzalanan genel kredi sözleşmelerine istinaden krediler kullandığını, kredi borcunun kısmen ödenmemesi üzerine davalı banka tarafından İstanbul 34. İcra Müdürlüğü'nün 2012/28279 esas, 2012/28280 esas ve 2012/28281 esas sayılı ilamsız icra takiplerine başlandığını, 2012/28280 esas sayılı dosyada Güney Kromları A.Ş.'nin asıl borçlu, Kop Krom A.Ş.'nin kefil, 2012/28281 esas sayılı dosyada ise Kop Krom A.Ş.'nin asıl borçlu Güney Kromlan A.Ş.'nin kefil olduğu, 2012/28179 esas sayılı dosyada ise her iki şirketin de dava dışı Krom Maden A.Ş.'nin kefili olduğunu, davalıya ödemeler yapıldığını, takip konusu edilen miktarın gerçek borçtan çok fazla olduğunu, bunun da muhtemelen tahsilatların doğru şekilde kayıt edilmemesinden kaynaklandığını, talep edilen temerrüt faizi oranın fahiş olduğunu, depo isteminde faiz talebinde bulunulmasının yasal olmadığını ileri sürerek, takip konusu üç adet dosya nedeniyle şimdilik 10.000.- TL borçlu olmadıklarına karar verilmesini talep etmiş, davacı yana talebinin açıklanarak borçlu olmadığı miktarın açıklanması istenmesi üzerine davacı vekili her bir dosya yönünden 5.000.- TL borçlu olmadıklarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, talep edilen miktar ve faiz oranının sözleşme ve bankacılık mevzuatına uygun olduğundan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılamaya ve tüm dosya kapsamına göre, davacıların borçlu ve kefil olarak yer aldıkları sözleşmeler uyarınca başlatılan takiplerdeki faizin başlangıç tarihi ile oranına itiraz ettikleri, bu kapsamda talep edilen faiz yönünden borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini istedikleri, taraflar arasında düzenlenen sözleşmeni ticari sözleşme olması nedeniyle TTK'nın 8. maddesi uyarınca tarafların faiz oranını serbestçe kararlaştırabilecekleri, ticari faiz oranlarının belirlenmesinde TBK'nın 88. ve 120. maddelerinde belirlenen kısıtlamaları uygulanamayacağı, takip talebinde istenilen oranın sözleşme ve eklerine
uygun olduğu, benimsenen bilirkişi raporuna göre istenilen faiz miktarının yerinde olduğu sonucuna varılarak davanın reddine karar verilmiş, ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerince temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle hukuka uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 25,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 09.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.