11. Hukuk Dairesi 2020/91 E. , 2020/3986 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2020/91 E. , 2020/3986 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 21.09.2017 tarih ve 2017/61 E. - 2017/331 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 03.10.2019 tarih ve 2018/1504 E. - 2019/969 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 22.02.2016 tarihinde 'Türk Telekom 4.5G Plus' ibareli, 38.sınıftaki 'Radyo ve televizyon yayın hizmetleri. Haberleşme hizmetleri (internet servisi sağlama hizmetleri dahil). Haber ajansı hizmetlerini.' içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2016/15277 kod numarası verilen başvurunun Resmî Marka Bülteni'nde ilân olunduğunu, bunun üzerine ayırt ediciliği bulunmayan, vasıf bildirici olan, ticaret hayatında herkesin kullanımına açık bulunan, hizmete asli değerini veren ve yanıltıcı olan işaretin 556 sayılı KHK'nın 7.maddesinin a, c, d, e ve f bendi hükümleri uyarınca reddi istemi ile itirazda bulunduklarını, itirazlarının önce Markalar Dairesi ve nihai olarak YİDK tarafından 2016/M-12170 sayılı kararla reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, işarette yer alan “4.5G” ibaresinin bu hizmeti yalnızca davalının sunduğu yönünde yanıltıcılık oluşturduğunu, bu suretle rakiplere üstünlük taşıdığını ifade ettiğini, “Türk Telekom” ibaresinin davalının çatı markası olduğunu, incelemede nazara alınamayacağını, “plus” ibaresinin hizmetin artı değerde sunulduğu yönünde algı yarattığını ve coğrafi kaynağa yönelik ciddi yanıltıcılık tehlikesi içerdiğini, başlı başına bir 4.5G teknolojisi bulunmadığını, aslında 4G teknolojisinin yapılan ek teknolojik katkılarla yeni bir isim aldığını, ticari rakipleri olan davalının bu ibareye “PLUS” ibaresini eklemesinin 4.5G teknolojisine yeni bir teknoloji eklendiği veya onun yeni bir teknoloji olduğu zannını doğuracağını bu suretle yanıltıcılık ve haksız rekabet yaratacağını ve kötü niyetli bulunduğunu ileri sürerek, YİDK kararının iptaline ve davalı markasının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, 4.5G teknolojisinin 1 Nisan 2016 tarihi itibariyle uygulanmaya başlandığını, birçok firmanın iletişim ve reklamlarında bu teknolojiyi taşıyan ürün ve hizmetlerinin tanıtımını yaptıklarını, hal böyleyken davalının anılan teknoloji ismini ayırt ediciliği bulunmayan artı anlamını taşıyan PLUS ibaresi ve markasıyla birlikte kullanmasının kötüniyet taşımadığını, işaretin marka olabilme vasfının olduğunu, ayırt edicilik taşıdığını, ticaret hayatında herkesin kullanımına açık ibareleri esas unsur olarak içermediğini, mala asli değerini veren bir işaret olmadığını, yanıltıcılık içermediğini ve kötüniyetli olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, başvuru konusu işaretin 'Türk Telekom 4.5G Plus' ibareli olduğu, 'TÜRK TELEKOM' ibaresinin davalı başvurucunun tanınmış markası olduğu, bir işaretin marka olup olamayacağının bütünü itibariyle değerlendirileceği, 'Türk Telekom 4.5G Plus' ibareli işarette 'Türk Telekom' ibaresinin asıl ve ayırt edici unsur, '4.5G Plus' ibaresinin ise tanımlayıcı nitelikte bir tali unsur olduğu, PLUS ibaresinin bulunması sebebiyle ortalama yararlanıcı kitlesinin, 4.5G teknolojisinden daha fazla teknoloji bulunmadığından yanılgı yaşamayacakları, işaretin somut olarak da ayırt edicilik taşıdığı, başvuru konusu 'Türk Telekom 4.5G Plus' ibareli işareti gören normal düzeyde bilgilendirilmiş ve makûl ölçüde dikkatli ve düşünceli, markayı bir bütün olarak algılama olanağı bulunan, malların ve hizmetlerin ortalama düzeydeki alıcı ve yararlanıcı kitlesinin öncelikle işaretteki TÜRK TELEKOM ibaresini algılayacağı, diğer unsurları vasıf bildirici tali unsur olarak kabul edeceği, işaretteki asıl ve ayırt edici unsuru dışlayarak kanaat oluşturmayacağı, diğer yandan dava konusu işaretin, çizimle görüntülenebilen veya benzer biçimde ifade edilebilen, baskı yoluyla yayınlanabilen ve çoğaltılabilen mahiyette bulunduğu, 556 sayılı KHK’nın 7.maddesi anlamında re'sen nazara alınabilecek başkaca herhangi bir ret sebebi olmadığından marka olabilme vasfının bulunduğu kanısına ulaşıldığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12.10.2020 gününde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.