11. Hukuk Dairesi 2019/4795 E. , 2020/2988 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2019/4795 E. , 2020/2988 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 3. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 16/07/2019 tarih ve 2016/793-2019/812 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya ait ya da davalının temin ettiği 5 kap, 2942 Kg., “Top Flow Closure, Oil Filters” emtiasının kara yolu ile Kazakistan'ın Aktau kentine 3.100 USD navlun bedeli karşılığında taşınması konusunda tarafların anlaştıklarını, davacı tarafından taşıma gerçekleştirilerek emtianın alıcısına ulaştırıldığını ve navlun faturası kesildiğini, davalıya ihtarname gönderilmesine rağmen navlun alacağının ödenmediğini, başlatılan takibe davalının haksız itirazı sonrasında takibin durdurduğunu ileri sürerek takibe yönelik itirazın iptaline, takibin devamına, davalı aleyhinde %40'tan aşağı olmamak üzere inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının taşımada dava dışı “Berk Transport” şirketini taşeron olarak kullandığını, davacı ile firma arasındaki ihtilaf nedeniyle dava dışı firmanın taşıma işlemini durdurduğunu, 60 günü aşan gecikmenin kabul edilemez olduğunu, davacı tarafından çözüm bulunmaması nedeniyle dava dışı şirket ile temasa geçildiğini ve 1.000 USD ödeyerek nakliyenin tamamlanmasını sağladığını, işi davalıya Carotrans şirketinin de gecikmeden dolayı 2.094,50 USD'lik ek fatura çıkararak davalıdan tahsil ettiğini, dava konusu taşıma nedeniyle davalının hem prestij kaybına hem de 3.094,50 USD maddi zarara uğradığını, davacının kötüniyetli olduğunu savunarak davanın reddine, davacının %40'dan aşağı olamak üzere tazminata mahkum edilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının alt taşıyıcısı tarafından malın 01.09.2012 tarihinde teslim alındığı, alıcısına 01.11.2012 tarihinde teslim edildiği, makul taşıma süresinin aşıldığı, davalının eşyanın teslimi için davacı alt taşıyıcısına 1000 USD ödediği, yine Carotrans şirketi ile anlaşılan 4.189 USD’nin yarısı olan 2.094,50 USD'yi bu şirkete iade etmek zorunda kaldığı, bu kapsamda davalının 3.094,50 USD zarar ettiği, bu miktarın düşülmesi sonrasında davacının talep edebileceği alacağının 5,50 USD olduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davalının icra dosyasına yapmış olduğu itirazın kısmen iptali ile takibin 5.50 USD asıl alacak ve asıl alacağa takip tarihinden fiili ödeme tarihine kadar işleyecek en yüksek döviz faiziyle devamına, kabul edilen miktarın % 40 oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline, davalının kötüniyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, taşımadan kaynaklı navlun alacağının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda özetlenen gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmişse de, davalının takas def’ine konu ettiği dava dışı Carotrans şirketine ödenen 2.094,50 USD zararının, davaya konu taşımanın gecikmesinden doğan bir zarar olduğuna ilişkin savunmasını ispat edememiş olmasına karşın, bu tutarın düşülerek bakiye alacağa hükmedilmesi doğru olmadığından, mahkeme kararının davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 17/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.