11. Hukuk Dairesi 2019/5205 E. , 2020/3136 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2019/5205 E. , 2020/3136 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 06/02/2018 tarih ve 2017/32 E- 2018/30 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 17/10/2019 tarih ve 2018/1487 E- 2019/1014 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 03 ve 08. sınıflardaki malları kapsayan 2009/52645 sayılı “neomen” markasının sahibi olduğunu, davalının 03, 05, 10 ve 35. sınıflarda yer alan mal ve hizmetler için 2016/05330 sayılı “neopink” ibaresinin tescili için başvuruda bulunduğunu, başvuruya itirazlarının davalı TPMK YİDK'nın 2016/11512 sayılı kararı ile reddedildiğini, oysa her iki ibare arasında karıştırılma riskinin olduğunu, müvekkili markasındaki “neo” ibaresinin “men” ibaresinin önünde markaya ayırt edicilik sağlayan unsur olduğunu itiraza konu başvuruda da “neo” ibaresinin ayırt ediciliği sağladığını, sonuna eklenen ibareden farklı bir renk ile yazılarak tüm vurgunun üzerinde toplandığını, başvuruda özellikle işitsel olarak çok zayıf bir vurguya sahip olan ve İngilizce’de “pembe” anlamına gelen “pink” kelimesinin bulunduğunu ileri sürerek YİDK kararının iptaline ve diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, iki marka arasında çağrıştırma yapacak görsel, anlamsal ve biçimsel benzerlik bulunmadığını, sadece “neo” kelimesi baz alınarak yapılacak değerlendirmede bile tüketici açısından karıştırma yaratılabilecek bir durumun mevcut olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, 'Neo' ibaresinin Yunanca 'yeni' anlamına gelip, önünde kullanıldığı sözcüğe 'yeni' anlamını katan bir kelime olduğu, ticaret hayatından sosyal hayata kadar pek çok alanda yaygın şekilde kullanıldığı, dolayısıyla zayıf bir ibare olup, davacının da bunu öngörmesi ve aynı ibarenin başka sözcüklerin ilavesiyle başka kişilerce marka olarak kullanılmasına katlanmasının gerektiği, anılan ibarenin kimsenin tekeline bırakılamayacağı, somut uyuşmazlıkta da başvuruda yer alan diğer ibare, şekil ve renk unsurları ile davacı markalarından ayırt ediciliğin sağlandığı, dolayısıyla mahkemece tarafların markaları arasında 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesinin söz konusu olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi ile aynı gerekçe ile davacı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 24/06/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.