11. Hukuk Dairesi 2019/4401 E. , 2020/2776 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2019/4401 E. , 2020/2776 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 02/03/2017 tarih ve 2016/19 E. - 2017/85 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 29/11/2018 tarih ve 2018/544 E. - 2018/1238 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, perde ve ev tekstili sektöründen faaliyette bulunan müvekkilinin LİNENS ibareli markalarının tanınmışlık vasfı taşıdığını, Linens ibareli bir çok markasının Türk Patent nezdinde tescilli olduğunu, davalının 16.04.2014 tarihinde kötüniyetli biçimde görsel, fonetik, işitsel ve umumî intiba olarak müvekkilinin LİNENS ibareli tanınmış markalarına iltibas ve tecavüz oluşturacak, ayrıca onların tanınmışlığından haksız yarar sağlayıp itibar ve ayırt edici karakterini zedeleyecek nitelikte 20. sınıf ürünleri içeren LİNİE ibareli marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2014/75607 kod numarası verilen başvurunun Resmî Marka Bülteni'nde ilânı üzerine iltibas, haksız rekabet ve tanınmışlık vakıalarına dayalı olarak kötüniyetli başvurunun reddi arzusunu içeren itirazlarının önce Markalar Dairesi ve nihaî olarak da YİDK tarafından 2015/M-11359 sayılı kararla reddedildiğini ileri sürerek kurum kararının iptaline ve davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket cevap vermemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının markalarının asıl ve ayırt edici unsurunun LİNENS ibaresinden oluştuğu, davalı başvurusunun konusu olan işaretin ise LİNİE ibaresinden oluştuğu, asıl ve ayırt edici unsurunun diğeri yanında LİNİE ibaresi tarafından temsil olunduğu, görsel ve sescil olarak davacının LİNENS ibareli markalarıyla davalının LİNİE ibareli başvurusu arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede benzerlik bulunduğu, başvuru kapsamında yer alan 20.sınıf ürünlerin tamamının davacı markalarının kapsamında aynen yer aldığı, davacının LİNENS ibareli tanınmış ve seri markalarının bulunduğu, davalı başvurusunun da bu seri markaların arasına sızmış bulunduğu, tanınmış markaların daha yüksek bir korumayı hak ettiği, davacının 556 sayılı KHK'nın 8/4. maddesi hükmüne dayanarak da davalı başvurusunun tesciline itiraz edebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK'nın 2015/M-11359 sayılı kararının-davacı itirazlarının reddi bakımından-iptaline, davalı başvurusu marka olarak tescil edilmediğinden hükümsüzlük istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı TPMK vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, davalı TPMK vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 18,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK'dan alınmasına, 10/06/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.