12. Hukuk Dairesi 2018/2978 E. , 2018/6530 K.

[İctihat]

12. Hukuk Dairesi 2018/2978 E. , 2018/6530 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkikinin alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlunun, icra mahkemesine başvurusunda, takip dosyasında haczedilen taşınmazın, İİK'nun 82. maddesinin 1.fıkrasının 12. bendi kapsamında haline münasip evi olduğunu ileri sürerek haczin kaldırılmasını talep ettiği, mahkemece, şikayetin kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verildiği görülmüştür.
İİK'nun 82. maddesinin 1. fıkrasının 12. bendi gereğince, borçlunun 'haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli olan bedel ve haczedilen taşınmazın değeri bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen taşınmazın değeri, haline münasip meskenin temini için gerekli olan bedelden fazla ise, haczedilen taşınmazın satılmasına ve satış bedelinden haline münasip meskeni temin için gerekli olan miktarın borçluya bırakılmasına, kalanının hak sahiplerine ödenmesine karar verilmelidir.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı, kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez.
Somut olayda; sosyal ekonomik durum araştırmasına göre borçlunun bekar olup tek başına yaşadığı ve bakmakla yükümlü olduğu kimsenin bulunmadığı görülmektedir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, taşınmazın 3 oda ve 1 salondan ibaret olup, yaklaşık 100 m2 olduğu, değerinin 94.055 TL olarak tespit edildiği ve borçlunun haline münasip mesken olduğunun bildirildiği, borçlunun daha mütevazı niteliklere sahip yerlerde haline münasip meskeni edinebileceği miktarın belirlenmediği anlaşılmaktadır. Anılan bilirkişi raporu hüküm kurmaya elverişli değildir. Zira asıl olan borcun ödenmesi olup, borçlunun mutlaka şikayete konu taşınmazının bulunduğu yerde veya o yere yakın yerde meskeninin bulunması zorunlu değildir.
O halde mahkemece, bilirkişiden ek rapor alınarak, yukarıda açıklandığı üzere, borçlunun bulunduğu yerden daha mütevazı koşullara sahip yerlerde, borçlunun tek başına yaşadığı göz önünde bulundurularak, daha küçük ölçülerdei kamet için zorunlu öğeleri içeren haline münasip evi alabileceği değer belirlendikten sonra, tespit edilen bu miktar, mahcuzun değerinden az ise İİK'nun 82. maddesinin 2. fıkrası gereğince mahcuzun satılarak, borçlunun haline münasip ev alması için gerekli bedelin kendisine, artanın hak sahiplerine ödenmesine, satışın borçlunun haline münasip ev alabileceği miktardan az olmamak üzere yapılmasına karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile ve yetersiz rapora dayalı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK'nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.