13. Hukuk Dairesi 2015/32239 E. , 2018/5344 K.

[İctihat]

13. Hukuk Dairesi 2015/32239 E. , 2018/5344 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalının işyerinde işçi olarak çalışan dava dışı işçisi tarafından bir kısım ücret alacakları ödenmediği için davalıyı davacı kuruma şikayet ettiğini, bunun üzerine davalıya dava dışı işçinin şikayeti hakkında istenilen kayıt ve belgeleri sunmak, ifade ve bilgi vermek üzere belirtilen günde hazır bulunması hususunun tebliğ edildiğini, tebliğe rağmen davalının yapılan davete icabet etmediğini, davalının 4857 sayılı İş Kanunu'nun 92/2 maddesine muhalefet etmesi sebebiyle 12.181,00-TL idari para cezası verildiğini, davaya konu idari para cezasının tahsili amacıyla başlatılan icra takibine haksız itiraz ettiğini ileri sürerek, vaki itirazın iptali ile icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ödenmemiş idari para cezasının tahsili amacıyla başlatılan icra takibine itirazın iptali davasıdır. İcra ve İflas Kanunu’nun 67.maddesinin 2.fıkrası hükmünce, icra inkar tazminatına hükmedilebilmesi için, borçlunun takip sırasında ödeme emrine itiraz etmesi ve alacaklının alacağını mahkemede dava ederek haklı çıkması yasal koşullardandır. Borçlunun itirazının kötü niyetli olması ise yasal koşul değildir. İcra inkar tazminatı, aleyhindeki icra takibine itiraz eden ve işin çabuk bitirilmesine engel olan borçluya karşı konulmuş bir yaptırımdır. Bunlardan başka, alacağın likit ve belli olması da gerekir. Alacağın gerçek miktarı belli, sabit veya borçlu tarafından belirlenebilmesi için bütün unsurlar bilinmekte ya da bilinmesi gerekmekte, böylece borçlu tarafından borcun tutarının tahkik ve tayini mümkün ise; başka bir ifadeyle borçlu yalnız başına ne kadar borçlu olduğunu tespit edebilir durumda ise alacağın likit ve muayyen olduğunun kabulü zorunludur. Öte yandan, alacağın muhakkak bir belgeye bağlı olması da şart değildir. Açıklanan yasal kuralların ışığında takip konusu alacak değerlendirildiğinde, kabul edilen miktar üzerinden icra inkar tazminatına hükmedilmesi gerekir. Mahkemece yanlış değerlendirme sonucu bu istemin reddedilmiş olması bozma nedenidir.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi, yeni bir yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK.nun 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasında bulunan “Konu yargılamayı gerektirdiğinden davacının icra inkar tazminatı talebinin reddine” cümlesinin karardan çıkartılarak yerine “Hükmedilen asıl alacak üzerinden hesaplanacak % 20 oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine” söz ve rakamlarının yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 08/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.