13. Hukuk Dairesi 2016/17539 E. , 2018/4515 K.

[İctihat]

13. Hukuk Dairesi 2016/17539 E. , 2018/4515 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalı kurum ile aralarında imza edilmiş 'Sağlık Hizmeti Satın Alma Sözleşmesi' kapsamında davalı kuruma hizmet verdiğini, davalı kurumun 23.03.2015 tarihli işlemi ile 8.000,00 TL tutarında ceza tahakkuk ettirdiğini, işlemin hukuksuz olduğunu ve aralarındaki sözleşmeye aykırılık içerdiğini ileri sürerek; cezai işlemin iptaline, borçlu olunmadığının tespitine, dava aşamasında cezanın tahsili halinde ise istirdat talebinde bulunmuştur.
Davalı kurum vekili, işlemin SUT hükümlerine ve aralarındaki sözleşmeye uygun olduğunu savunarak; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, 04.12.2015 tarihli bilirkişi raporuna itibar edilerek, davanın kısmen kabulü ile 6.000,00 TL'nin kesinti tarihi olan 30.04.2015'ten itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1- Davacının temyizi yönünden; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL. ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Redde ilişkin mahkeme hükmü 2.000,00 TL olup, davacı tarafından temyiz edilen bu miktarın karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.'yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davacının miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı kurumun temyizi yönünden; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalının temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, peşin alınan 29,20 TL harcın istek halinde davacıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.