13. Hukuk Dairesi 2015/36113 E. , 2018/477 K.

[İctihat]

13. Hukuk Dairesi 2015/36113 E. , 2018/477 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı emlak komisyoncu olduğunu, 16.06.2011 tarihinde davalı ile Satılık Taşınmazlar ile Yer Gösterme ve Emlak Komisyonculuğu Sözleşmesi imzaladığını, sözleşmede yazılı bağımsız bölümü davalıya gösterdiğini, davalının gösterdiği taşınmazı bilgi vermeden mal sahibinden satın alarak adına tapuda tescil ettirdiğini, tellallık ücretini talep etmesine rağmen ödemediğini, sözleşmede gerçek satış bedeli üzerinden hak ettiği ücretin tahsili için yapılan icra takibine de haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına, davalının % 20 icra inkar tazminatına mahkum edilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.960,00 TL komisyon ücreti, 294,00 TL faiz ve 6.000,00 TL cezai şart üzerinden itirazın iptaline, takibin devamına, fazla isteğin ve icra inkar tazminatın reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının ikinci bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı ile davalı arasında imzalanan sözleşmenin 2.maddesinde, komisyon ücreti % 2 olarak kararlaştırılmış, 3.maddesinde ise, komisyoncunun haberi olmadan satıcıdan taşınmazın devralınması halinde % 2 satıcı komisyon payını ve % 10 oranında cezai şartın alıcı tarafından ödeneceği karalaştırılmıştır. Her ne kadar; hükme esas alınan bilirkişi raporunda sözleşmenin 3.maddesindeki % 10 cezai şart ve 7.maddedeki aylık % 5 faiz hükümlerinin ifaya eklenen cezai şart mahiyetinde bulunduğu, 6098 sayılı Yasanın 182 son maddesine göre, hakimin fazla gördüğü cezai şartı kendiliğinden indirebileceği, buna göre talep edilen komisyon ücreti ve işlemiş faize ilaveten 9.800 TL cezai şart ve 1.960 TL % 2 satıcı komisyonundan mahkemenin takdir edeceği bir miktarın alacağa eklenerek bu miktar üzerinden itirazın iptaline karar verilmesi gerektiği görüşü bildirilmiş ve mahkemece, T.B.K.’nun 182/son maddesi göz önünde bulundurularak, sözleşmede belirtilen % 10 oranındaki cezai şart ve % 2 satıcı komisyonu fazla olduğundan, mahkemece takdiren indirim yapılarak 6.000 TL cezai şart öngörülerek hüküm kurulmuş ise de; sözleşmede % 2 olarak belirlenen komisyon ücretinin yanında % 10 olarak belirlenen cezai şart miktarının sözleşme şartları değerlendirildiğinde ve olayın özelliği gereği yüksek olduğu; olayın niteliği nazara alınarak ve T.B.K.’nun 182/son maddesi göz önünde bulundurularak cezai şartın fahiş olup olmadığı hususunda resen yeniden değerlendirme yapılarak ve sözleşme hükümleri arasındaki dengesizliğin giderilerek sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu biçimde hüküm kurulması isabetli görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin ikinci bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 23/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.