9. Hukuk Dairesi 2017/19527 E. , 2018/3197 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/19527 E. , 2018/3197 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, ücret ve geç ödenen ücret faizi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, bozmaya uyarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalışırken ücretlerinin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, ücret, geç ödenen ücret faizi, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacıya hak ettiği tüm alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin ücretlerin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine davacı tarafça haklı olarak fesh edildiği buna göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı ayrıca fazla çalışma, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacakları olduğu diğer alacaklara ise hak kazanılmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
Mahkemenin ilk kararı davalı tarafın temyizi üzerine Yargıtay 7. H.D. nin 2016/1909 E. 2016/2477 K. ve 10.02.2016 tarihli ilamı ile ' fazla mesai ve genel tatil ücreti alacakları yönünden eksik inceleme ile karar verilmiş olması ve AAÜT. sinin 22. maddesinin değerlendirilmemesinin hatalı olduğu ' gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş, yapılan araştırma sonucu incelemeye elverişli belge temin edilemediği belirtilip AAÜT 22. maddesi de değerlendirilerek, ücret, hafta tatili ve geç ödenen ücret faizi alacaklarına yönelik talepler red edilirken kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmıştır.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HMK. nun 298/2. maddesine göre gerekçeli karar, bu arada gerekçeli kararın hüküm fıkrası, duruşmada tefhim edilen hüküm özeti aykırı olamaz.
Mahkemenin duruşmada tefhim edilen hüküm özetinde ( kısa karar ) davacının hak kazandığı kıdem tazminatına uygulanacak faiz açısından dava dilekçesinde istenilen miktara dava tarihinden, ıslah ile istenen miktara ise ıslah tarihinden faiz yürütüldüğü halde, sonradan yazılan gerekçeli kararın hüküm fıkrasında kıdem tazminatının tamamı için iş sözleşmesinin fesih tarihinden itibaren faiz yürütülerek karar verilmesi, hüküm özeti ( kısa karar ) ile gerekçeli kararın hüküm sonucu arasında çelişki yaratılmıştır. 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ile HMK. nın 298/2. maddesine göre salt bu çelişki bozma sebebidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.