2. Hukuk Dairesi 2016/10420 E. , 2018/1330 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2016/10420 E. , 2018/1330 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
11.01.2011 tarihinde 6099 Sayılı Kanunun 3. maddesiyle 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine eklenen 2. fıkraya göre: 'Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır'. Tebligat Kanununun uygulanmasına dair yönetmeliğin bilinen adreste tebligat başlıklı 16/2. maddesinde 'Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır' denilmiştir. Yukarıda açıklanan kanun ve yönetmelik hükümlerine göre öncelikle bildirilen adrese tebligat çıkarılacak, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde ise bu kez muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre çıkarılacaktır.
Dosya kapsamına göre, davalı erkeğin bilinen son adresi 'Kurtuluş Mah. Çiçek Sok. 13 11 ...-...' olduğu halde, gerekçeli karar davalının bilinen son adresinin tebliğe elverişli olup olmadığı araştırılmaksızın, doğrudan davalının mernis adresine Tebligat Kanunun 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edilmesi yukarıda açıklandığı üzere doğru olmayıp, davalıya gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliği sağlandıktan ve temyiz süresi de beklendikten sonra gönderilmek üzüre dosyanın mahalli mahkemesine İADESİNE oybirliğiyle karar verildi. 05.02.2018 (Pzt.)