9. Hukuk Dairesi 2017/13177 E. , 2019/18430 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/13177 E. , 2019/18430 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla mesai ve genel tatil alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla mesai alacağı uyuşmazlık konusudur.
Hükme esas bilirkişi raporu incelendiğinde, davacı tanık beyanlarına itibar edilerek fazla çalışma ücreti alacağının hesaplandığı anlaşılmıştır.
Davalı işveren ile davacı gibi başkaca işçiler arasında çeşitli mahkemelerde görülüp Dairemizce temyiz incelemesi yapılan ve Dairemizin 19.06.2018 gün ve 2017/8216 E-2018/13278 K, 21.10.2019 gün ve 2017/14301 E-2019/18431 K, 2017/14302 E-2019/18432 K, 2017/14303 E- 2019/18433 K, 2017/18536 E- 2019/18434 K, 2017/2172 E-2019/18438 K, 2017/17895 E- 2019/18437 K, 2017/18634 E- 2019/18436 K, 2017/18535 E- 2019/18435 K, 2017/19561 E- 2019/18439 K. sayılı ilamları ile karara bağlanan dosyalarda, davacı tanıklarının davalıya karşı açılmış işçilik alacakları davaları bulunduğu ve davacı ile menfaat birliği içerisinde oldukları, dosyalarda değişkenlik gösterdiği anlaşılan beyanlarına ihtiyatlı yaklaşılması gerektiği, davalı tanığı Recai'nin tutarlı beyanlarına göre hesaplama yapılması gerektiği belirlenmiştir.
Davalı tanığının beyanları incelendiğinde, davacının; hafta içi 3 gün 08.00-18.00 saatleri arası 1,5 saat ara dinlenme ile 2 gün 08.00-20.00 saatleri arası 1,5 saat ara dinlenme ve Cumartesi günü ise 08.30-13.00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenme ile haftalık toplamda 50,5 saat çalıştığı ve 45 saati aşan 5,5 saat fazla çalışmasının bulunduğu anlaşılmaktadır.
Davacı ile menfaat birlikteliği olan davacı tanık anlatımlarına göre karar verilmesi hatalı olup, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.