9. Hukuk Dairesi 2016/5302 E. , 2019/14197 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/5302 E. , 2019/14197 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin davalı işyerinde güvenlik görevlisi olarak 26.09.2006 tarihinde çalışmaya başladığını ve halen devam ettiğini, normal çalışma saatlerinin 08.00-18.00 saatleri arasında haftanın 6 günü olduğunu, dinlenme molası verilmediğini, yemek molasının 20 dakika olduğunu, her yıl mayıs ayında üniversitede bahar şenliklerinin olduğunu, bu şenliklerde mayıs ayının bir haftasının perşembe günü akşam 18.00-03.00 saatleri arası cuma günü ise 15.00-06.30 saatleri arası çalışıldığını, her sene mayıs ayı şenlikleri dolayısıyla 21,5 saat fazla mesai yapıldığını, kayışdağında çalışmakta iken 2009 yılında bahar şenlikleri dolayısıyla bir gün 18.00-02.00 saatleri arası 8 saat fazla çalıştırıldığını, fakültenin İnan Kıraç salonunda yapılan etkinlikler dolayısıyla her sene 2 kez 18.00-01.00 saatleri arası çalıştırıldığını, her sene meslek içi eğitim yapıldığını ve eğitimlerin mesai saatleri içerisinde olmadığını, 3 gün 24/24 esasına göre 08.00-08.00 saatleri arası çalıştırıldığını, ertesi gün çalıştırılmadığını, sonrasında normal çalışmasına devam ettirildiğini, 3 gün 24 saat üzerinden yapılan fazla çalışma karşılığının ödenmediğini, resmi tatiller ile dini ve milli bayram günlerinde çalıştırıldığını, çalışanların giriş çıkış saatlerinin kart sistemi ile tutulduğunu, ücret bordrosunda habersiz ve onaysız olarak 20 saat fazla mesai olarak gösterildiğini, günde 7,5 saati aşan gece çalışmalarının yaptırıldığını, hafta tatili kullandırılmadığını, Cumartesi-Pazar gününde nöbet adı altında 19 saat çalıştırıldığını, işyerinde postalar halinde çalışma yönetmeliğine aykırı çalışma düzeninin olduğunu ileri sürerek; fazla mesai,genel tatil, milli ve dini bayram günleri çalışmaları alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının ilk önce üniversiteye destek hizmeti sağlayan istek servis eğitim ticaret A.Ş. nezdinde 27.09.2006 tarihinde çalışmaya başladığını, 14.04.2008 tarihinde tam hakları ile üniversite kadrosuna geçtiğini, en son net 1.030.00 TL ücret aldığını, yapılan fazla mesailer karşılığı ücretin eksiksiz ve tam olarak ödendiğini, bunların bordrolarda görülebileceğini, davacının yemek ve ara dinlenmelerinin mahsubundan sonra kalan sürelerin hesabına göre yasal sınırlar içerisinde çalıştırıldığını, fazla çalışmasının olduğu durumda da bunun fazlasıyla ödendiğini, davacının ücret bordrolarına bir hafta içerisinde itiraz etmemesinin ödemelerde mutabık kalındığının göstergesi olduğunu, dini ve milli bayram günlerinde çalışma yapılması halinde karşılığının ödendiğini ve ödenen tutarın bordrolarda gösterildiğini, davacının hafta tatillerinde çalıştırılmadığını, işin gereği cumartesi-pazar günleri yapılan çalışmaların karşılığının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle; SGK kayıtları,toplanan delillerin değerlendirilmesinde;davacının davalı işverenlikte 27/09/2006-09/10/2014 tarihleri arasında en son aylık net 1.349,99 TL ücretle güvenlik görevlisi olarak çalıştığı, mevcut davanın hak kazanılan ve ödenmeyen fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram genel tatil ücret alacağı olduğu, anlaşılmakla alınan tanık beyanları ve tüm deliller ile birlikte hesap bilirkişisine tevdi edilmiş, tanık beyanlarının ve dosyaya sunulan diğer delillerin değerlendirilmesi sonucunda davacının kural olarak haftanın 6 günü 8.00-18.00 saatleri arasında mesai yaptığı ancak eğitim seminerleri dolayısıyla normal çalışma saatlerinin gece 01.00'e kadar sarktığı, bu kapsamda davacının haftalık 45 saati aşan fazla mesailerinin tespit edilerek hesaplamasının yapıldığı, aynı şekilde davacının dini bayramlarda birer günlük izin ve hafta tatili olan pazar günü dışında yapmış olduğu resmi tatil çalışmalarının da hesap edildiği, hesap kök ve ek raporunun verilere uygun denetime ve hüküm kurmaya elverişli olduğundan mahkemece benimsenerek davacının hak kazandığı fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti alacağının hüküm altına alınarak karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmzalıkta mahkemece, 2547 sayılı yasanın 56/b maddesi delaletiyle Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olmasına rağmen davalı Üniversite aleyhine harca hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F)Sonuç:
Hüküm fıkrasının karar harcı ve harç masrafına ilişkin paragraflarının çıkartılarak yerlerine;
“-Davalı Üniversite harçtan muaf olduğundan Üniversite aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
-Davacının yatırdığı, başvuru harcı, peşin harç ve ıslah harcının karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,' paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.