9. Hukuk Dairesi 2017/9559 E. , 2019/5056 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/9559 E. , 2019/5056 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkili davacının 1984 yılının Nisan ayında davalı bankanın .. Şubesi'nde memur olarak işe başladığını, 2002 yılı içerisinde de 4603 sayılı Kanun kapsamında işçi statüsüne geçtiğini, 2008 yılında davalı bankanın ...Şubesi'ne geçen ve burada işçi olarak çalışmaya devam eden davacının 2013 yılında emekli olup işten ayrıldığını, işçi olarak çalıştığı süre zarfında günlük 3 saat fazla çalışması olmasına rağmen karşılığının davacıya ödenmediğini iddia ederek, fazla mesai alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, niteliği itibariyle belirsiz alacak davasının bir türü olan külli tespit kısmi eda davası olarak açılmış olup bu dava türünde faiz başlangıcı yönünden Dairemiz uygulaması, kısmi dava esaslarıyla aynıdır. Açıklanan nedenle fazla mesai alacağına dava ve ıslah (talep artırım) ayrımı yapılmaksızın dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin çıkartılarak yerine;
“1-Davacının fazla çalışma ücreti talebinin KABULÜ ile 3.918,36 TL. net fazla çalışma ücreti alacağından 2.500,00 TL.sinin dava tarihi olan 20/02/2014 tarihinden itibaren, kalan 1.418,36 TL.sinin ıslah tarihi olan 07/09/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 28.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.