9. Hukuk Dairesi 2016/17522 E. , 2020/5849 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/17522 E. , 2020/5849 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesi ile müvekkilinin 13.05.2004 tarihinde davalı işyerinde işe başladığını, davalı tarafından hileli olarak istifa ettirildiği 06.11.2012 tarihli dilekçeden sonra 14.11.2012 tarihine kadar çalıştığını ve iradesi dışında iş akdinin sona erdirildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ve UBGT alacağının faizleriyle birlikte davalıdan tahsili ile müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesi ile taleplerin zamanaşımına uğradığını, davacının 06.11.2012 tarihinde istifa ederek işyerinden ayrıldığını ve rakip bir işyerinde işe başladığını, müvekkili tarafından şirket sırlarını kullanarak iş sözleşmesine aykırı hareket etmesi nedeniyle davacı aleyhine tazminat davası açıldığını ve diğer taleplerinin yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi fazla çalışma karşılığı zamlı ücret alacağını talep etmiş, mahkemece isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Günlük ve haftalık çalışma süreleri bakımından ispat yükü davacı işçi üzerinde olup bu yönde bir kısım puantaj kayıtları sunulmuş ve hesaplama sözü edilen kayıtlara göre yapılmıştır.
Ancak kayıtların bulunmadığı dönem için tanık beyanlarına göre fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır.
Davacı tek tanık dinletmiş olup, tanık anlatımında normal mesainin haftada 5 gün 8:00 -18:00 saatleri arasında olduğunu , bazen saat 18:00’i aşan çalışmaların olduğunu ancak bunun kaç gün olduğu konusunda bir bilgisinin olmadığını ve somutlaştıramayacağını, cumartesi günleri bir dönem saat 16:00’a kadar çalışıldığını, daha sonra saat 12:00’a kadar davacının çalıştığını ancak tam olarak hangi dönemde ve hangi tarihlerde bu şekilde çalıştığını söyleyemeyeceğini beyan etmiştir. Davalı tanığının anlatımına göre ise haftalık 45 saati aşan çalışmanın bulunmadığı anlaşılmaktadır.
İspat yükü üzerinde olan davacı tarafından puantaj kayıtlarının bulunmadığı dönem için fazla çalışma yapıldığı ispatlanamadığından bu konuda varsayıma dayalı olarak yapılan hesaba itibar edilerek kayıtların bulunmadığı dönem için fazla çalışma ücretinin kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 17.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.