9. Hukuk Dairesi 2016/16400 E. , 2020/5113 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/16400 E. , 2020/5113 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetlemüvekkilinin 02/01/2012 tarihinden iş sözleşmesinin 4857 sayılı yasanın 24. maddesi gereği haklı nedenle sona erdirdiği 31/05/2013 tarihine kadar halk otobüsü şoförü olarak çalıştığını, ücretinin 2.000 TL olduğunu, 990,00 TL sinin bankaya yattığını, kalan kısmının ise elden ödendiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ücret, fazla mesai ücreti, asgari geçim indirimi ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetledavacının 19/01/2012-31/05/2013 tarihleri arasında çalıştığını, davacının asgari ücret aldığını, davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını, haklı nedenle fesih iddiasının doğru olmadığını, savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle SGK kayıtları, toplanan delillerin değerlendirilmesinde davacının davalı iş yerinde 19/01/2012-31/05/2013 Tarihleri arasında 1 yıl, 4 ay, 12 gün hizmet süresinin bulunduğu, davacının aylık brüt ücretinin 2545,78 TL olduğu, iş akdinin kıdem tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona erdiğini ispat yükünün davalı işverene ait olduğu, davalı işverenin bunu ispatlayamadığı, bu nedenle davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, davacının yıllık izinlerini kullandığını ve maaşlarının ödendiğini ispat yükünün davalı işverene ait olduğu, davalı işverenin bunu ispatlayamadığı, bu nedenle davacının yıllık ücretli izin alacağına ve maaş alacağına hak kazandığı, davacının fazla mesai yaptığını ispatladığı, ancak fazla mesai ücretinin ödendiğini ispat yükünün davalı işverene ait olduğu, davalı işverenin bunu ispatlayamadığı, bu nedenle davacının fazla mesai ücretine hak kazandığı, ancak bir işçinin tüm hizmet süresi boyunca her gün fazla mesai yapması hayatın olağan akışına uygun olmadığından davacının fazla mesai ücreti alacağından hakkaniyet indiriminin yapılmasının gerektiği, davacının asgari geçim indirimi alacaklarını ödendiğinin ispat yükünün davalı işverene ait olduğu, davalı işverenin bunu ispatlayamadığı, bu nedenle davacının asgari geçim indirimi alacağına hak kazandığı, davacı tarafından aylık ücretinin ödenmediği iddia edilmekle, ücretin ödendiğinin davalı işverenlere ait olduğu, talep edilen ücret alacağının ödendiğini gösterir ücret bordrosu veya banka kaydı ibraz edilemediği, bu nedenle davacının ücret alacağının kabülüne , tanık beyanlarıda dikkate alındığında davacının bayram genel tatillerde çalıştığı anlaşıldığından bayram genel tatil ücretine hak kazandığı, bu miktar üzerinden hakkaniyet indirimi yapılarak davasının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davacının kabul edilen alacaklarından fazla mesai ücretine ilişkin hükümde 2.502,27 TL olarak hesaplanan fazla mesai ücretinden takdiren %25 oranında indirim yapıldıktan sonra sonuç miktarının 1.876,70 TL yerine sehven 2.876,70 TL yazılması hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının 4 paragrafının çıkartılarak, yerine
“5.000 TL net fazla çalışma alacağının 2.502,27 TL lik kısmının kabulü ile bu miktardan takdiren ¼ oranında hakkaniyet indirimi yapılarak 1.876,70 TL’nin dava tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile,davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,fazlaya ilişkin talebin reddine” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA,Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, aşağıda belirtilen temyiz onama harcının davalıya yükletilmesine, 09.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.