11. Hukuk Dairesi 2017/576 E. , 2018/5837 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2017/576 E. , 2018/5837 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... . Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07.04.2015 tarih ve 2015/290-2015/263 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının dünya çapında taşımacılık yaptığını, 4 nolu davalı ... adlı firmanın ürünlerinin taşınmasını üstlenmiş olan 3 nolu davalı ... (...) limited adlı şirkettin Türkiye varışlı yahut çıkışlı taşıma hizmetleri için davacı ... Taşımacılık Ltd. Şti. ile anlaştığını, ... isimli taşıma firmasının 2015 yılı Ocak ayının 3. haftasında ... ... firmasının ... ... şehrinde bulunan deposunda İstanbul'a taşınmak üzere davacıdan 4 tır temin etmesini talep ettiğini, davacının 3 tırı dava dışı ... Nakliyat adlı firmadan temin ettiğini, 1 tır için 1 nolu davalı ... Uluslararası Nak. Şirketi’nin ... sorumlusu ... ile görüşüldüğünü, ... araçları 2 nolu davalı olan ... firması vasıtası ile temin ettiğini, firmanın Türkiye'deki temsilcisi olduğunu söylediği ... ile irtibata geçilerek bir araç ile ... firmasının ... şehrindeki deposundan 19.01.2015 tarihinde yükleme yapıldığını, aracın 20 Ocak sabahı gümrükleme işlemlerinin yapılması öngörülmüş olduğu halde aracın ilgili gümrük kapısına ulaşmadığını, davacının hem ... firmasına hem de ... firmasına haber verdiğini, yükün akıbetinin bilinemediğini, davacının söz konusu taşımada ilk veya son taşımacı olmadığını, sorumluluğunu doğmayacağını, davacının taşıma işleri komisyoncusu olduğunu, ... ve ... firmasının davacıya karşı yasal işlemlere başlayacaklarını 27/01/2015 tarihli e-posta yazışmaları ile bildirdiklerini iddia ederek söz konusu taşıma nedeniyle 4 ve 5 nolu davalılar tarafından davacıya sorumluluk yöneltilemeyeceğinden borcunun bulunmadığının tespitine, davacının söz konusu alt taşıyıcı seçmekte kusurunun olmaması nedeniyle 1, 2 ve 3 nolu davalıların kendisine rücu hakkı olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece iddia ve tüm dosya kapsamına göre; davacının taşıyıcı olduğu ve taşıma nedeniyle gerçekleşen bir zarar var ise bu hususun davacıya ihbar veyahut ihtarına yönelik bir bilgi veya belge sunulmadığı, davacıdan talepte bulunulduğuna ilişkin icra takibi veyahut bir ihtarnamenin varlığınında ileri sürülmediği, davacının hukuki durumunun güncel bir tehlike altında olduğundan söz edilemeyeceği, buna bağlı olarak davacının bu aşamada menfi tespit davası açmasında hukuki yararının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 01.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.