11. Hukuk Dairesi 2019/1197 E. , 2019/8007 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2019/1197 E. , 2019/8007 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 22/11/2017 tarih ve 2016/225 E. - 2017/440 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 13/12/2018 tarih ve 2018/585 E. - 2018/1281 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun'un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait tescilli 115158, 115160 ve 115168 sayılı markaların bulunduğunu, 1940'lı yılların başından beri Lübnan'da usulünce tescilli olarak kullandığını, davacı tarafın yaptığı bir tasarım başvurusuna davalı şirket tarafından yapılan itiraz üzerine davalı tarafın 2008/26487 sayı ile 34. sınıfta müvekkilinin markaları ile ayniyet ve benzerlik taşıyan markasının tescil edildiğini öğrendiklerini, söz konusu markanın davalı tarafından kötüniyetli olarak tescil edildiğini, müvekkilinin markalarının tanınmış marka olduğunu, davalı şirket yönetim kurulu başkanı Ali Bekler'in İstanbul'a gelmeden önce Gaziantep'te ticaret yapmakta olduğunu ve 1985-1990 yıllarından beri müvekkilinin ürünlerini bildiğini, müvekkili tarafından davalı şirket yetkilisi Ali Bekler aleyhine 15.07.1992 tarihinde haksız rekabetin ve marka hakkına tecavüzün önlenmesi davası açıldığını, bu davanın neticelenmeden davalı tarafından kabul edildiğini, bu durumun davalının kötüniyetini açıkça gösterdiğini, davalının markayı kötüniyetle tescil ettirmesinin süreye tabi olmadığını, bu nedenle davalının 2008/26487 sayılı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın süresinde açılmadığını, hükümsüzlük davasının 556 sayılı KHK madde 42/a gereğince 5 yıllık sürede açılması gerektiğini, davacının markalarının Türkiye'de satışının yapılmadığını, bu nedenle davacının markaları ile davalı markasının karıştırılmasının da mümkün olmadığını, satışı yapılmayan hatta reklamı bile yapılmayan bir markanın tanınmış olduğundan bahsedilmeyeceğini, davacının markalarının Türkiye'de tanınmış olduğunu ispat etmesi gerektiğini, açılan davada açıkça davacının kötüniyetli olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davacının markalarının kapsamında yer alan sigara kâğıdı emtiasının davalının markasının kapsamında aynen yer aldığı gibi davalının dava konusu markasının sigara kâğıdı emtiası ile benzer/ilişkili/tamamlayıcı emtiaları da içerdiği, dolayısı ile somut olayda emtia ayniyeti/benzerliği koşulunun gerçekleştiği, davalının 2008/26487 sayılı 'şekil' markasıyla davacının 115158, 115160 ve 115168 tescil sayılı 'şekil' markaları arasında görsel olarak sigara tüketicileri nezdinde (ortalama tüketiciler) iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, taraf markaları arasında 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesindeki iltibasın oluştuğu, davacının markalarının Türkiye'de tanınmış olduğunun dosyaya sunulan delillerle ispatlanamadığı, bu nedenle 556 sayılı KHK 8/4 maddesindeki koşulların oluşmadığı, davalı markasının tescil tarihinin 30.06.2009 olması, 5 yıllık sürenin de 30.06.2014 tarihinde dolması nedeniyle 556 sayılı KHK'nın 35 ve MK'nın 2. maddesindeki kötüniyetin belirlenmesi gerektiği, taraflar arasında daha önce açılan davalar bulunduğu, taraf markaları arasında bu şekilde bir ayniyetin tesadüfen oluştuğunun kabul edilmesinin mümkün olmadığı, davalı şirketin marka tescil başvurusunun, davacı markalarından bihaber olarak iyiniyetle yapıldığını kabul etmenin mümkün bulunmadığı, davalı markasının kötüniyetle tescil edilen marka olarak kabul edilmesi gerektiği gerekçesi ile davanın kabulüne, davalı adına tescilli 2008/26487 tescil sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkin edilmesine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.