11. Hukuk Dairesi 2019/1244 E. , 2019/7954 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2019/1244 E. , 2019/7954 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 29/11/2017 tarih ve 2016/275 E- 2017/446 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 18/10/2018 tarih ve 2018/390 E- 2018/1052 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 28.03.2015 tarihinde 'TİGROS+şekil' ibareli 35/1-6.sınıf hizmetleri içeren 2015/26759 kod numarası verilen marka tescil başvurusunun, davalı şirketin 'MIGROS' ibaresini içeren tescilli markalarına ve ticaret unvanına dayanarak yaptığı itirazın, davalı TPMK YİDK'nın 2017/M-4915 sayılı kararıyla kabul olunduğunu ve başvurunun 35.sınıf hizmetler için reddedildiğini, oysa bütünsel olarak bıraktıkları umumi intiba itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak başvuru konusu işaret ve redde mesnet markanın tamamen farklı olduğunu, başvuru konusu işaretin büyük anlamına gelen 'GROS' ibaresiyle 'kaplan' anlamına gelen 'TİGER' ibaresinin ilk hecesinin bir araya getirilmesiyle oluşturulduğunu, ayrıca kaplan başını logo olarak içerdiğini ileri sürerek, davalı TPMK YİDK'nın anılan kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, başvuru konusu işaretin, davacı sınai haklarıyla görsel ve sescil olarak bıraktığı umumi intiba itibariyle aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzer mahiyette bulunduğu, bu işaretin tescilinin davalı aleyhine haksız rekabet yaratacağı, yargılama konusu bakımından davacının başvuru konusu işaretinin kendisini davalı markasıyla ilişkilendirme ve bu vesile ile onun bilinirliğinden haksız yararlanma amaçlı olduğu kanısının doğduğu, bunun iyiniyetli bir girişim olmadığı, tescil yetkisi ve hakkının davalının tescilli olan markasının sahip olduğu imajın transferi amaçlı olduğu, davacının bu eylemiyle marka tescil ettirme hakkını haksız rekabetinin bir aracı olarak kullandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından davacıdan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.