2. Hukuk Dairesi 2019/2002 E. , 2019/10301 K.

[İctihat]

2. Hukuk Dairesi 2019/2002 E. , 2019/10301 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
KARAR DÜZELTME İSTEYEN : Taraflar

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; kısmen bozulmasına, kısmen onanmasına dair Dairemizin 24/12/2018 gün ve 2018/4105-2018/15235 sayılı ilamıyla ilgili taraflarca karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre, davacı-davalı kadının tüm, davalı-davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, bozma öncesi verilen 14.05.2015 tarihli ilk kararda taraflarca karşılıklı açılan boşanma davalarının (TMK m. 166/1) kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velayeti babaya, davacı-davalı kadın yararına aylık 300 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, tarafların tazminat taleplerinin reddine karar verilmiş, tarafların temyizi üzerine Dairemizin 15.06.2017 tarihli ilamı ile karar dilekçeler aşaması usulüne uygun tamamlanmadan yargılamaya devam edildiği gerekçesiyle diğer yönler incelenmeksizin bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyulmuş, yargılamanın sonunda tarafların boşanma davalarının kabulüne, davacı-davalı kadın yararına aylık 300 TL tedbir nafakası ile bu nafakanın karar tarihinden itibaren aylık 350 TL olmasına ve kesinleştikten sonra yoksulluk nafakası olarak devamına, davacı-davalı kadın yararına 15.000 TL maddi, 15.000 TL manevi tazminata, davalı-davacı erkeğin ise tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir. Karar davacı-davalı kadın tarafından erkeğin boşanma davasının kabulü,kusur belirlemesi ve vekalet ücreti yönünden, davalı-davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi ile aleyhine hükmedilen nafakalar ve tazminatlar yönünden temyiz edilmiştir. Bu kez, Dairemizin 24.12.2018 tarih, 2018/4105 esas ve 2018/15235 karar sayılı ilamı ile davacı-davalı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminat miktarlarının az olduğu gerekçesiyle karar bozulmuş, hükmün temyize konu diğer bölümleri ise onanmış, bu ilama karşı taraflarca karar düzeltme isteğinde bulunulmuştur. Mahkemenin 26.04.2018 tarihli kararı davacı-davalı kadın tarafından tazminatların ve nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmemekle tazminatların ve nafakaların miktarı yönünden davalı-davacı erkek yararına usuli kazanılmış hak oluşmuştur. Ne var ki, bu husus ilk inceleme sırasında gözden kaçırıldığından davalı-davacı erkeğin karar düzeltme isteğinin kısmen kabulüne, Dairemizin 24.12.2018 tarih, 2018/4105 esas ve 2018/15235 karar sayılı ilamında kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu yönündeki bozma kararının 2. bendinin ve kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakasının az olduğu yönündeki bozma kararının 3. bendinin kaldırılmasına, yerel mahkeme kararının kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatlar ile yoksulluk nafakası yönünden de onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440-442. maddeleri uyarınca davalı-davacı erkeğin karar düzeltme isteğinin kısmen kabulü ile Dairemizin 24.12.2018 tarih, 2018/4105 esas ve 2018/15235 karar sayılı kısmen onama-kısmen bozma ilamının maddi ve manevi tazminata yönelik 2. bendi ile yoksulluk nafakasına yönelik 3. bendinin KALDIRILMASINA, hükmün yukarıda açıklanan sebeple maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası yönünden ONANMASINA, diğer karar düzeltme itirazlarının ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, HUMK'nun aynı 442/3. maddesi gereğince; bu maddede gösterilen para cezasının miktarı 5252 sayılı Kanunun 4. maddesiyle artırıldığından ve aynı yasanın 7. maddesiyle; ceza, idari para cezasına dönüştürüldüğünden, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 17. maddesinin 7. fıkrasıyla da idari para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yıl uygulanan miktarın, o yıl için belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanacağı öngörülmüş olmakla, bu suretle hesaplanan 390.00 TL. idari para cezasının ve Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 92.50 TL. ilam harcının karar düzeltme talep eden Nefise'ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, karar düzeltme harcının istek halinde yatıran Mahmut'a geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 17.10.2019 (Prş.)