3. Hukuk Dairesi 2016/20887 E. , 2018/7388 K.

[İctihat]

3. Hukuk Dairesi 2016/20887 E. , 2018/7388 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, 01/09/2011 tarihinde yüksek gerilim hattı direğindeki seksiyoner sigortalarının patladığını, otların tutuştuğunu, 1,5 ha sahanın yandığını, yanan yerin Devlet ormanına 25 metre uzaklıkta olduğunu, yangının davalıya ait elektrik direğinden kaynaklandığını, önlem alınmadığını, işçi, araç, arazöz, helikopter gideri yapıldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı olmak üzere 16.876.31.- TL nin olay tarihinden yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir .
Davalı, yangının ormana sıçrama olasılığının düşük olduğunu, helikoptere ihtiyaç olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir .
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 3.159.70.-TL tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir .
Dosyadaki belgelerden orman yangınına müdahale eden ve kiralık olduğu anlaşılan helikoptere ilişkin davacı ile helikopter sahipleri arasında kira sözleşmesi düzenlendiği anlaşılmaktadır . Ancak mahkemece hükme dayanak alınan ve orman mühendisi tarafından hazırlanan bilirkişi raporunda, helikopter kullanım ücretinin ne şekilde belirlendiği, hiç kullanılmasa bile kira ücretinin ödenmesinin gerekip gerekmediği, fiilen kullanımın kira ücretine etkisi araştırılmamıştır. Mahkemece, olayda kullanılan helikopterin günlük ve aylık uçuş limitlerini doldurmadığı, bu nedenle davacının bu helikopter için ayrıca bir zararının oluşmadığı gerekçesi ile helikopter kullanımından kaynaklanan yangın söndürme masrafından davalı sorumlu tutulmamıştır. Anılan hususlarda araştırma yapılıp ek bilirkişi raporu alındıktan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, araştırma yapılmaksızın davalının bu masraftan hiç sorumlu tutulmaması doğru görülmemiştir .
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK'nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.