22. Hukuk Dairesi 2015/33801 E. , 2018/14295 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2015/33801 E. , 2018/14295 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili davacının davalı iş yerinde 2009 yılı Haziran ayından 2014 yılı Mart ayının sonuna kadar satış yetkilisi olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek fazla çalışma, yıllık izin ve ulusal bayram ve genel tatil günleri alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iş yerinde fazla mesai uygulamasının söz konusu olmadığını, davacının yıllık izin ücretleri alacağının olmadığını, iş yerlerinde milli bayramlarda çalışma uygulamasının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık konusu davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Somut olayda, davacı ... temsilen farklı illlerde de görev yaptığını, sabah saat 08.00'de işe başlayıp kimi zaman saat 20.00-21.00'e kadar çalıştığını, çevre illere gittiğinde gece saat 23.00'e kadar çalıştığını ileri sürerek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur. Mahkemece, davacının imzasını içerir İş Sözleşmesinin çalışma sürelerine ilişkin 7. maddesinde davalı işyerinde haftanın 5 günü çalışılacağının düzenlendiği, dosyaya sunulan iş sözleşmesi ile davalı tanıklarının beyanı birbiri ile örtüştüğünden davacının davalı işyerinde 5 iş günü çalıştığı ve fazla mesaiye hak kazanmadığı kanaaatiyle ilgili talebin reddine karar verilmiştir. Davacı tanıklarının beyanları dikkate alınmadığı gibi dikkate alınmama gerekçesi de kararda belirtilmemiştir. Davacı tanıklarından ... davacı ile aynı işyerinde çalışmadığından çalışma koşulları hakkında görgüye dayalı bilgi sahibi değildir. Ancak davacı tanıklarından ...'ün davacı ile belirli bir dönem davalı işyerinde çalışması olduğu anlaşılmaktadır. Davacı tanığı ...'ün davalı işyerindeki çalışma dönemi belirlenerek, davacı ile ortak çalışması bulunan dönem bakımından işin niteliği de dikkate alınarak davacı tanığının beyanına göre haftanın 6 günü çalışma yapıldığı, normal koşullarda mesai saatlerinin 08.00-17.00 saatleri arasında olduğu ancak davacının buna ilaveten günde 1 saat fazla mesai yaptığı yani davacının haftanın 6 günü 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek fazla mesai ücretinin hesaplanması gerekirken yazılı gerekçe ile fazla mesai alacağı talebinin reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.