22. Hukuk Dairesi 2017/12739 E. , 2018/11217 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/12739 E. , 2018/11217 K.

'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, 01.03.1992 ile 29.03.2013 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Rektörlüğünden iş alan taşeronların bünyesinde temizlik elemanı olarak çalıştığını, emekli olması nedeniyle işten ayrıldığını beyanla kıdem tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili,ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının hizmet süresi uyuşmazlık konusunu oluşturmaktadır.
Dosyaya gelen Sosyal Güvenlik Kurumu hizmet döküm cetveline göre davacının, davalı Üniversite'ye bağlı olarak ve değişen alt işverenler nezdinde 01.11.1992-29.03.2013 tarihleri arası geçen hizmet süresi, ihale alan firmalar değiştikçe hizmet bildirimi kesintiye uğramak üzere toplam 6080 gün, yani 16 yıl 8 ay olarak görünmektedir. Oysa, hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda davacının hizmet süresi, kesintisiz çalışılmış gibi 20 yıl 4 ay 29 gün olarak belirlenmiş ve hesaplamalara dayanak alınmıştır. Hizmet döküm cetvelindeki bu kesintilerin sebebi, davacının fiili hizmetinin kesintisiz olup olmadığı, gerekirse tanıkların yeniden dinlenmesi suretiyle belirlenerek,sonucuna göre alacakların yeniden hesaplanması için bozma kararı verilmesine lüzum bulunmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.