22. Hukuk Dairesi 2017/25961 E. , 2019/23037 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/25961 E. , 2019/23037 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 01.09.2012-03.11.2014 tarihleri arasında doktor asistanı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak işverence feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğine göre, davacı davalı işyerinde 01.09.2012-05.11.2014 tarihleri arasında doktor asistanı olarak çalışmıştır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık anlatımları dikkate alınarak, davacının hafta içi beş gün 08:00-18:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenme ile, cumartesi günü ise 08:00-15:00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenme ile çalıştığı tespit edilerek haftada altıbuçuk saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Davacının hafta içi beş gün 08:00-18:00 saatleri arasında çalıştığının kabulü isabetli olmuştur. Ancak dinlenen davacı tanıklarının davacı ile aynı işyerinde çalışmadıkları dosya kapsamı ile sabit olup, davacı ile aynı işyerinde çalışmayan tanığın davacının çalışma düzenini bilebilmesi mümkün değildir. Davalı tanığı..., cumartesi günleri yarım gün çalıştıklarını beyan etmiştir. Bu durumda davacının cumartesi günü 08:00-13:00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenme ile dörtbuçuk saat çalıştığının kabulü dosya içeriğine, davacının çalışma şekline ve işin niteliğine daha uygun düşecektir. O halde, davacının hafta içi beş gün 08:00-18:00 saatleri arasında, cumartesi günü ise 08:00-13:00 saatleri arasında çalıştığının kabulüne göre fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.12.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.