22. Hukuk Dairesi 2017/20969 E. , 2019/4793 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/20969 E. , 2019/4793 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş akdinin işverence haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin, prim, asgari geçim indirimi ve kötü niyet tazminatının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, tüm dosya kapsamı ve bilirkişi raporu doğrultusunda fazla mesai, prim, yıllık izin ve kötü niyet tazminat taleplerinin reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda; davacı 12.11.2008 - 15.02.2013 tarihleri arasında ilaç mümessili olarak çalışmış olup iş yerinde 08.00- 18.00 saatleri arasında çalıştığını ve bazı günler 21.00, 22.00‘e kadar çalışmasının devam ettiğini ve cumartesi günleri de 08.30 -15.30 saatleri arasında çalıştığını iddia ederek fazla mesai ücreti talep etmiştir. Davalı şirkette ilaç mümessili olarak çalıştıklarını beyan eden davacı tanıklarından ... ..., mesai saatlerinin saat 08.00-18.00 arası olduğunu, ilçelere gittiklerinden dolayı saat 19.00 dan aşağı gelemediklerini, saat 19.00 dan sonrada internete gidip rapor hazırlayıp akşam saat 21.00 - 22.00 ye kadar işlerinin sürdüğünü, ... ise normal mesainin sabah 08,00 akşam 18,00 saatleri arasında olduğunu, haftanın 3 günü akşam 18,00 ' den sonra hastane acil ziyaretleri yapıldığını ve böylelikle saat 20,00 'e kadar çalışıldığını yine cumartesi günleri de günde 3-4 saat çalıştıklarını, Pazar günleri ise çalışılmadıklarını beyan etmiştir. 26.03.2014 havale tarihli bilirkişi raporunda davacının hafta içi 5 gün 08.00.18.00 saatleri arası 1 saat ara dinlenme ile cumartesi günleri de 08.30-13.00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenme ile haftada 4 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiş ancak taraflar arasında imzalan sözleşme gereğince hesaplanan fazla mesai yıllık 270 saati geçmediğinden fazla mesainin bulunmadığı tespit edilmiş, itirazlar doğrultusunda alınan 28.05.2015 havale tarihli ek rapor da ise davacının hafta içi 3 gün 08.00-18.00 saatleri arası 1 saat ara dinlenme ile, 2 gün 08.00- 20.00 saatleri arası 1,5 saat ara dinlenme ile cumartesi günleri de 08.30-13.00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenme ile haftada 8,5 saat fazla mesai yapıldığı tespit edilmiş ve yıllık 270 saati esası dikkate alınarak fazla mesai ücreti hesaplanmıştır . Mahkemece, davacının yaptığı işin niteliği gereği çalışma saatlerini kendisinin belirleyebileceği bir iş yaptığı ve taraflar arasında yapılan sözleşme ve Yargıtay emsal kararları doğrultusunda fazla çalışmanın yıllık 270 saati geçmediği gerekçesi ile fazla mesai talebinin reddine karar verilmiş ise de tüm dosya kapsamı, dinlenen tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde 28.05.2015 havale tarihli ek rapor doğrultusunda hesaplanan fazla mesainin dosya kapsamına uygun düştüğü anlaşıldığından bu rapor doğrultusunda fazla mesai ücreti hüküm altına alınmalı iken hatalı gerekçe ile reddi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.