23. Hukuk Dairesi 2019/334 E. , 2020/13 K.

[İctihat]

23. Hukuk Dairesi 2019/334 E. , 2020/13 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücu tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; müvekkili belediye tarafından dava dışı işçi ... tarafından açılan iş davası sonucunda 14/02/2011 tarihinde 9.400,58-TL ödeme yapıldığını, müvekkil belediye başkanlığının park ve bahçe işlerine ilişkin hizmet alımı ihalesini üstlenerek son işveren olarak çalıştıran ... Ltd. Şti'nin anılan borçtan müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğunu ileri sürerek ödenen 9.400,58-TL'nin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; dava dışı işçinin kendisi dışında bir çok şirkette çalıştığını son işveren olarak kendisinin sorumlu olmaması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamında; emeklilik sonucu ayrılan işçinin davalı yanında çalıştığı döneme isabet eden işçilik hakları yönünden davacı tarafından yapılan ödemenin rücu imkanı bulunduğu, işçinin davalı yanında çalıştığı döneme isabet eden tutar olan 6.137,71-TL'nin davalıya rücusunun mümkün olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 13.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.