7. Hukuk Dairesi 2016/21003 E. , 2016/13869 K

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2016/21003 E. , 2016/13869 K.

'İçtihat Metni'
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:


Davacı, davalılar arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğunu ve iş sözleşmesinin geçerli neden olmaksızın feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesine, işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücretinin hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı ... vekili, davacının diğer davalı şirket işçisi olduğundan husumet yöneltilemeyeceğini savunurken diğer davalı...vekili ise davacının iş sözleşmesinin işin bitimi nedeniyle sona erdiğini, iş sözleşmesinin belirli süreli olduğunu, davacının işten ayrılmasında diğer davalının belirleyici olduğunu savunarak davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece taraflar arasnıda asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunduğu ve davacının belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalıştırılıp iş aktinin de geçerli neden olmaksızın feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne ve davacının ... işe iadesine şeklinde hüküm kurulmuştur.
Anayasanın 141'nci maddesi uyarınca, yargı kararlarının gerekçeli olarak yazılması gerekir. Bu husus 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297'nci maddesinde de hüküm altına alınmıştır. Anılan anayasal ve yasal düzenlemeler gereğince yargıcın, tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri kararda göstermesi zorunludur. Maddi olgularla hüküm fıkrası arasındaki hukuki bağlantı da ancak bu şekilde kurulabilecek, ayrıca yasal unsurları taşıyan bu gerekçe sayesinde, kararların doğruluğunun denetlenebilmesi mümkün olacaktır. Kararın gerekçesi ile hüküm fıkrasının birbirine aykırı olmaması gerekir. Hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.
Diğer taraftan, yasanın aradığı anlamda oluşturulacak kararların hüküm fıkralarının açık, anlaşılır, çelişkisiz, uygulanabilir olmasının gerekliliği kadar kararın gerekçesinin de sonucu ile tam bir uyum içinde, o davaya konu maddi olguların mahkemece nasıl nitelendirildiğini, kurulan hükmün hangi nedenlere ve hukuksal düzenlemelere dayandırıldığını ortaya koyacak kısaca, maddi olgular ile hüküm arasındaki mantıksal bağlantıyı gösterecek nitelikte olması gerekir.
Zira tarafların o dava yönünden, hukuk düzenince hangi nedenle haklı veya haksız görüldüklerini anlayıp değerlendirebilmeleri ve Yargıtay’ın hukuka uygunluk denetimini yapabilmesi için ortada usulüne uygun şekilde oluşturulmuş hükmün hangi nedenle o içerik ve kapsamda verildiğini ayrıntılarıyla gösteren, ifadeleri özenle seçilmiş ve kuşkuya yer vermeyecek açıklıktaki bir gerekçe bölümünün ve buna uyumlu hüküm fıkralarının bulunması zorunludur.
Somut olayda mahkemece, davalılar arasındaki hukuki ilişkinin asıl-alt işveren ilişkisi olduğu belirtilmesine rağmen hüküm fıkrasında davacının davalılardan -ki mahkemece asıl işveren kabul edildiği halde- ... işe iadesine şeklinde hüküm kurularak sonuca gidilmiştir. Oysa bu kabul şekli gerekçe ile açık bir çelişkinin ortaya çıkmasına neden olmuştur.
Yapılacak iş davalılar arasındaki hukuki ilişkinin niteliğini belirlemek ve bu niteliği uygun şekilde hüküm fıkrası oluşturmak olup bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar vermektir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harçlarının istek halinde davalı şirkete iadesine, 27.06.2016 tarihinde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.