6. Hukuk Dairesi 2015/10821 E. , 2016/7767 K.

[İctihat]

6. Hukuk Dairesi 2015/10821 E. , 2016/7767 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kira bedelinin tespiti

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulü ile dava konusu taşınmazın davacıların 1/5 mülkiyet paylarına düşen kısmına ilişkin kira bedelinin 08.11.2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere brüt 5.000,00 TL, net 4.000,00 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesi ile, davalının müvekkillerinin murisi olan Hüseyin Kahramanın da %20 pay sahibi olduğu dava konusu akaryakıt istasyonunda 08.11.2001 başlangıç tarihli kira sözleşmesi uyarınca kiracı olduğunu, şu anda davalı tarafça müvekkillerine toplam aylık 998,00 TL ödeme yapıldığını, bu bedelin düşük kaldığını ileri sürerek, dava konusu akaryakıt istasyonun aylık kira bedelinin müvekkillerinin hissesine düşen kısmı için kira bedelinin 08.11.2014 tarihinden itibaren aylık net 3.000,00 TL olarak tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde, müvekkilinin kiraları düzenli olarak ödediğini, dönem başlarında kira artışlarının TEFE-TÜFE oranında yapıldığını bildirerek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, tarafların itirazlarını karşılayacak nitelikte ve yeterlilikte olduğu bildirilen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulü ile dava konusu taşınmazın davacıların 1/5 mülkiyet paylarına düşen kısmına ilişkin kira bedelinin 08.11.2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere brüt 5.000,00 TL, net 4.000,00 TL olarak tespitine karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki 08.11.2001 başlangıç tarihli ve 5 yıl süreli sözleşme ile kiralanan taşınmaz akaryakıt istasyonu olarak kullanılmak üzere kiraya verilmiş olup, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 13.05.1994 gün ve 1994/3-174-336 sayılı kararında da kabul edildiği gibi, dava konusu taşınmazın niteliği, olayda Borçlar Kanunu'nun mu yoksa 6570 sayılı Yasa'nın mı (TBK.nun 339.maddesinin) uygulanacağı yönünden önem taşımaktadır.
Öncelikle belirtmek gerekir ki, kira parası, Borçlar Kanunu'nun 299. maddesinde yer alan, kira akdinin esaslı unsurlarındandır. Yine, kiralanan taşınmazın, niteliği itibarı ile çatılı(musakkaf) bulunması durumunda asıl olan, kira müddetinin sonunda da kira akdinin devam etmesidir. Ancak, kira parasına ilişkin olarak, tarafların ihtilafa düşmeleri halinde sözleşmede doğan bu boşluk, 18/11/1964 tarih 2/4 sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararı uyarınca hakim tarafından doldurulur. Türk Borçlar Kanunu Genel Hükümlere tabi
olan yerlerde ise akit kural olarak sözleşmede öngörülen süre hitamında sona erer ve mecurun kira parası hakkında taraflar arasında anlaşmazlık bulunması durumunda kira akdinin asli unsurlarından olan kira bedeli konusundaki uyuşmazlık nedeniyle artık devam eden bir kira sözleşmesinin varlığından söz etme olanağı yoktur. Somut olayda; 09.06.2015 tarihli bilirkişi raporu ile kiralananın kapalı alanının 150 m2, açık alanının ise yaklaşık 1.000 m2 yüzölçümünde olduğu belirlenmiştir. Bu belirlemeye göre kiralanan akaryakıt istasyonunun TBK.nun genel hükümlerine tabi bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda ortada devam ettiğinden söz edilebilecek bir kira akdi bulunmadığına göre musakkaf olmayan kiralananlara yönelik kira tespiti ve uyarlama da talep edilemez. Uyuşmazlığa konu olan kiralanan Borçlar Kanunu'nun genel hükümlerine tabi bir taşınmaz kirası olup konut ve çatılı işyeri kiralarına uygulanan TBK.nun 339. 344. maddesi ve devamı maddeleri hükümlerinden faydalanamaz. Buna göre mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 22/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.