9. Hukuk Dairesi 2017/13793 E. , 2019/22191 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/13793 E. , 2019/22191 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili,müvekkilinin davalı bankaya ait şubede 01/06/2004 tarihinde çalışmaya başladığını ve 02/05/2014 tarihine kadar kesintisiz çalıştığını, davalı banka tarafından müvekkilinin iş akdine geçerli neden olmadan son verildiğini, açılan işe iade davasının halen Bursa 7. İş Mahkemesinin 2014/346 Esas sayılı dosyası üzerinden devam ettiğini, müvekkilinin hafta içi her gün mesai bitiminden sonra şubede çalışmak zorunda kalarak saat 20:00' de ancak çıkabildiğini, her ay bir cumartesi günü ise tam gün çalıştığını, çalıştığı dönemde fazla mesailerini alamadığını iddia ederek fazla mesai ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın kısmi dava olarak açılamayacağını, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, müvekkili bankada 01/06/2004 tarihinde çalışmaya başlayan davacının iş akdinin 02/05/2014 tarihinde İş Kanununun 17. ve 18. maddeleri uyarınca geçerli neden ile feshedildiğini, davacının çalıştığı dönemde hak kazandığı tüm alacaklarını aldığını, bunun dışında herhangi bir hak ve alacağı bulunmadığını, davacının şube müdürü sıfatıyla üst düzey yönetici konumunda çalıştığını, fazla çalışma ücreti talep etmesinin hukuken mümkün olmadığını, davacının hangi saatte mesaiye başlayıp hangi saatte bitirdiğinin hiç bir denetime tabi olmadan tamamın kendi insiyatifinde olduğunu, fazla çalışma alacağı isteminin iş sözleşmesinde yer alan fazla çalışmalara ilişkin ücretin asıl ücretin içinde olduğuna ilişkin hükme aykırılık teşkil ettiğini, tüm ücretlerin bankaya yattığını davacının ihtirazi kayıt ileri sürmeden bu ücretleri tahsil ettiğini, fazla mesai alacağı talep edemeyeceğini, kabul anlamına gelmemek kaydı ile fazla mesai hesabı yapılırsa davacının izinde, eğitimde olduğu günlerin hesap yapılırken dikkate alınması gerektiğini, yine yargıtay içtihatları gereği hakkaniyet indirimi yapılması gerektiğini, istenen faiz oranı ve faiz başlangıcının kabul edilemez olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesi talep edilmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Fazla mesai ücretinin ait olduğu dönem ücreti üzerinden hesaplanması gerekmekte olup dosyaya davacının çalışma döneminin tamamı için bordro sunulduğu ve fazla mesai hesabının yapılacağı dönem için ücreti belli olduğu halde son ücretin asgari ücrete gelen zamlara göre oranlanması suretiyle bulunan dönemsel ücret esas alınarak hesap yapılması hatalıdır.
Ayrıca davalı tanık beyanına göre davalı işyerinde fazla mesai mevcut olmayıp fazla mesai hesabı davacı tanık beyanları dikkate alınarak yapıldığına ve davacı tanıklarının davacı ile çalışmadıkları dönem için bilgi sahibi olmalarının mümkün olmamasına göre fazla mesai hesabının davacı tanıkları ile davacının birlikte çalıştıkları dönemle sınırlı yapılması gerekirken hesabın zamanaşımı gözetilerek tüm süre için yapılması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.