9. Hukuk Dairesi 2017/11384 E. , 2019/14916 K.
Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
9. Hukuk Dairesi 2017/11384 E. , 2019/14916 K.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı görev ve sorumluluğu altında hasta ve hasta yakını, ziyaretçi yönlendirme hizmeti işinde 01.08.1996-30.06.2014 tarihleri arasında çalıştığını, alt işvereni ortak girişim tarafından davacının iş akdinin sonlandırıldığını, Antalya 1. İş Mahkemesi 2010/188 E-2012/640 K. sayılı ilamıyla davacının çalıştığı iş açısından alt işverenler ile davalı taraf arasında muvazaa bulunduğu ve işin baştan itibaren asıl işverene ait ve işçilerin asıl işveren işçisi olarak kabul edilmesi gerektiği yolunda karar tesis edildiğini, davacının son aylık ücretinin 1.412.20 TL. brüt olduğunu, iş akdinin dava dışı alt işveren tarafından fesih edildiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin alacağının, davalıdan alınarak davacıya verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davaya konu edilen alacaklar açısından kısmi dava açılamayacağını, davacı tarafça yıllık izin alacağı için hangi döneme ait kaç günlük izin ücreti talep edildiğinin açıklanmadığını, yüklenicilerinin çalıştıracağı işçiler bakımından genel şartname altıncı bölüm düzenlemeleri gereği tüm sorumluluğa sahip olduğunu, davacı ile davalı arasında hizmet akdi bulunmadığını, bu nedenle davanın husumet sebebiyle reddi gerektiğini, kamu kurum ve kuruluşları ile bunların ortaklıklarının hizmet alım amacı ile sözleşme yaptığı yükleniciler tarafından çalıştırılan işçilerin asıl işvereni olmadığını, davalının davacının asıl işvereni olarak kabul edilerek alacaklardan sorumlu tutulamayacağını savunarak, davalı tarafın ihale makamı olduğunu, davacının çalıştığı firmaların davanın ihbar edilmesini, aleyhte açılan davanın husumet ve esastan reddi yolunda karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece 2547 sayılı Yasa'nın 56/b maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Üniversiteye harç yükletilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollamasıyla HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 4 ve 5 numaralı bentlerinin çıkarılarak yerlerine;
'4-Davalı Üniversite harçtan muaf olduğundan Üniversite aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
5-Davacının ödediği 25,20 TL. başvurma harcı, 125,55 TL. peşin harç ve 353,00 TL. ıslah harcı toplamı olan 503,75 TL.nin karar kesinleştiğinde ve talebi halinde davacıya iadesine,' bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTEREK ONANMASINA, 03/07/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı görev ve sorumluluğu altında hasta ve hasta yakını, ziyaretçi yönlendirme hizmeti işinde 01.08.1996-30.06.2014 tarihleri arasında çalıştığını, alt işvereni ortak girişim tarafından davacının iş akdinin sonlandırıldığını, Antalya 1. İş Mahkemesi 2010/188 E-2012/640 K. sayılı ilamıyla davacının çalıştığı iş açısından alt işverenler ile davalı taraf arasında muvazaa bulunduğu ve işin baştan itibaren asıl işverene ait ve işçilerin asıl işveren işçisi olarak kabul edilmesi gerektiği yolunda karar tesis edildiğini, davacının son aylık ücretinin 1.412.20 TL. brüt olduğunu, iş akdinin dava dışı alt işveren tarafından fesih edildiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin alacağının, davalıdan alınarak davacıya verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davaya konu edilen alacaklar açısından kısmi dava açılamayacağını, davacı tarafça yıllık izin alacağı için hangi döneme ait kaç günlük izin ücreti talep edildiğinin açıklanmadığını, yüklenicilerinin çalıştıracağı işçiler bakımından genel şartname altıncı bölüm düzenlemeleri gereği tüm sorumluluğa sahip olduğunu, davacı ile davalı arasında hizmet akdi bulunmadığını, bu nedenle davanın husumet sebebiyle reddi gerektiğini, kamu kurum ve kuruluşları ile bunların ortaklıklarının hizmet alım amacı ile sözleşme yaptığı yükleniciler tarafından çalıştırılan işçilerin asıl işvereni olmadığını, davalının davacının asıl işvereni olarak kabul edilerek alacaklardan sorumlu tutulamayacağını savunarak, davalı tarafın ihale makamı olduğunu, davacının çalıştığı firmaların davanın ihbar edilmesini, aleyhte açılan davanın husumet ve esastan reddi yolunda karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece 2547 sayılı Yasa'nın 56/b maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Üniversiteye harç yükletilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollamasıyla HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 4 ve 5 numaralı bentlerinin çıkarılarak yerlerine;
'4-Davalı Üniversite harçtan muaf olduğundan Üniversite aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
5-Davacının ödediği 25,20 TL. başvurma harcı, 125,55 TL. peşin harç ve 353,00 TL. ıslah harcı toplamı olan 503,75 TL.nin karar kesinleştiğinde ve talebi halinde davacıya iadesine,' bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTEREK ONANMASINA, 03/07/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.