9. Hukuk Dairesi 2016/2006 E. , 2019/11631 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/2006 E. , 2019/11631 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya alt işyerinde aşçı olarak çalıştığını, haftanın 7 günü 05:00-22:00 saatleri arasında çalıştığını, resmi ve dini bayramlarda çalıştığını, fazla mesai ücretlerinin ve resmi ve dini bayram çalışmalarının karşılıklarının ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, sigorta primlerinin tam ve gerçek maaş üzerinden ödenmediğini, bu sebeplerle iş akdini feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, haftalık izin ücreti, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti alacakları istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 2006 yılında yaklaşık 2 ay kadar temizlik görevlisi olarak çalıştığını, asgari ücret aldığını, fazla mesai yapmadığını, yıllık izin hakkı bulunmadığını, resmi tatil alacağı bulunmadığını, kıdem tazminatına hak kazanmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının davalı işyerinde ki hizmet süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı vekili, 2004 yılı Ocak ayından 2011 Şubat ayına kadar çalıştığını belirtmiş, davalı vekili ise davacının 2006 yılında 2 ay kadar çalıştığını savunmuştur.
Mahkemece iki davacı tanığı dinlenmiş, davacı tanıklarından birisinin davası olduğu diğer davacı tanığının ise davacının 2006-2011 yılları arasında kesintili çalıştığını belirtmesi karşısında hükme esas bilirkişi raporunda da dinlenen tanık anlatımları ile sigortasız çalışmanın sabit olduğu gerekçesiyle davacının beyanı gibi 01.01.2004-01.02.2011 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilmiştir.
Davacı ..., davalı işyerinde işten ayrılan başka bir arkadaşının ... . İş Mahkemesinin 2014/20 Esas sayılı dosyasında 2005 Ocak ayında ... işi yapan davalı yanında işe girdiğini açıklamıştır. Kendi davasında her ne kadar 2004 Ocak ayında çalışmaya başladığını belirtmişse de davacının tanıklık yaptığı dosyadaki beyanı hizmet süresinin tespiti bakımından kendisini bağlayıcı niteliktedir. Bu durumda davacının 2005 Ocak ayında işe girdiği kabul edilerek hizmet süresinin belirlenmesi ve hüküm altına alınan alacakların bu hizmet süresine göre (01.01.2005-01.02.2011 tarihleri arası için) yeniden hesaplanması gerekirken, yanlış tespite dayalı bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.