9. Hukuk Dairesi 2016/21856 E. , 2020/7675 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/21856 E. , 2020/7675 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 22/12/1998 - 15/08/2014 tarihleri arasında aşçı olarak davalı işyerinde çalıştığını,çalışmanın haftanın yedi günü ve resmi tatillerde aynı şekilde sürdüğünü belirterek hafta tatili alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili,davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin hafta tatili alacağının bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı tanık beyanlarına göre davacının haftanın yedi günü çalıştığı kabul edilerek hafta tatili alacağı hesaplanmıştır.
Davacı tanıkları davacının hafta tatillerinde çalıştığını beyan ederken davalı tanıklarından Hasan Öner davacının bazen on beş günde bir ayda bir izin yaptığını beyan etmiştir.Davacı tanıklarından Ruhize Beşli davalı işyerinde 2013 yılının 12. ayından 2014 yılının 8. ayına kadar çalıştığını beyan ettiği,diğer davacı tanığının ise işyeri çalışanı olmadığı anlaşılmaktadır.
Bu duruma göre tanıkların davalı işyerinde, davacı ile birlikte çalıştıkları sürelerle bağlı kalınarak hafta tatili alacağı hesaplanmalıdır. Zira tanıklar ancak kendi çalışma dönemlerindeki çalışma şekli ile ilgili bilgi sahibi olabilirler ve tanıklıklarına ancak kendi çalışma dönemleri ile sınırlı olarak itibar edilebilir. Buna göre, davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştıkları dönem belirlenerek, bu dönem ile sınırlı olarak davacının haftanın yedi günü çalıştığı, geri kalan dönem için ise davalı tanık beyanları esas alınarak davacının ayda iki hafta tatilinde çalıştığı kabul edilerek hafta tatili alacağı yeniden hesaplanmalıdır.
Ayrıca davacının yine bazı işçilik alacakları için açtığı ve Dairemizin 2016/22210 esasına kayıtlı, Mahkemenin 2014/446 esas 2016/452 karar sayılı dosyasının iş bu dava dosyası ile aralarında bağlantı olduğunun da değerlendirilmesi gereklidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.